پرورش چکاوک

 چکاوک

(قـُبـره ) پرندگانی خوش آواز باپر وبال رگه رگه وقهوه‌ای رنگ هستند که اغلب درحال پرواز آواز می‌خوانند. روی زمين بيشتر راه می‌روند يا می‌دوند. معمولاً ناخن انگشت عقبی پای آنها دراز، راست ونوک تيز است . اغلب بطور دسته جمعی ديده می‌شوند. جز در مورد استثنائی. نر وماده آنها همشکل است . روی زمين آشيانه می‌سازند. از دانه‌ها، حشرات ونرم تنان تغذيه می‌کنند.

 جفت گيری و تخم گذاری

پس از جفت گيری چکاوک ماده مابين ۴ تا ۵ تخم می‌گذارد که به رنگ خاکستری با علائم قهوه‌ای زيتونی است . چکاوک ممکن است در يک فصل دو جوجه پرورش دهد. چکاوک روی زمين وميان بوته‌های کوتاه لانه می‌سازد.

 انواع چکاوک

پرنده چکاوک انواع متعددی دارند که به شرح زير می‌باشند:

• چکاوک سهره‌ای
• چکاوک سنگلاخ
• چکاوک سردم سياه
• چکاوک هدهد (أم سالم)
• چکاوک پنجه کوتاه
• چکاوک هيوم
• چکاوک طوقی
• چکاوک هندی
• چکاوک گندم زار
• چکاوک بال سفيد
• چکاوک سياه
• چکاوک شاخدار
• چکاوک کاکلی
• چکاوک درختی
• چکاوک آسمانی 
  

زيستگاه

بيابانهای سنگلاخ ودامنه‌های صخره‌ای کوهستانی را ترجيح می‌دهد واز بيابانهای ماسه‌ای باز دوری می‌جويد.

 پراکندگی

بومی وفراوان است. خانواده چکاوک عمدتاً در نيمکره شرقی زندگی می‌کنند شايد معروفترين چکاوک، چکاوک آسمانی است که در سراسر اروپا ونواحی معتدل آسيا زندگی می‌کنند. بلنديش به ۱۸ سانتيمتر می‌رسد. پوشش پشتی رنگ پرهايش قهوه‌ای تيره‌است. چکاوک آسمانی معمولاً لانه اش را روی زمين ميان کشتزارهای باز می‌سازد. ممکن است در ساختن لانه از علف ، مو ، تکه‌های پارچه وغيره استفاده نمايد. چکاوک آسمانی بواسطهٔ آوازه خوان هنگام پرواز شهرت دارد. مردم اغلب آواز آنها را هنگام پرواز می‌شنوند.

 چکاوک هدهد

چَکاوَک هُدهُد(نام علمی: Alaemon alaudipes) پرنده‌ای دانه‌خوار و حشره‌خوار با منقاری بلند و خميده، دشتی و بومی، مخصوصاً در مناطق نيمه‌بيابانی که مملو از درختچه است و تلماسها، و احياناً در تلماسهای ساحلی، و دره‌های کوهستانی و مناطق باز و سنگلاخی ديده می‌شود. پرنده چکاوک هدهد اندکی از چکاوک بزرگ‌تر است. اين پرنده در فصل‌های مختلف در دشت و صحرای کشور قطر زياد ديده می‌شود. عموماً پرنده‌ای بومی است و تقريباً در ساير مناطق شبه جزيره عربستان وجود دارد. 

 مشخصات پرنده چکاوک هدهد

طول تقريبی پرندهٔ چکاوک هدهد ۲۰ سانتيمتری است با بدنی نسبتاً لاغر، سطح پشتی چکاوک هدهد به رنگ خاکی مايل به خرمايی با لکه‌های سياه، باکناره‌های سياه که شهپرهای آن رفته رفته از وسط به کنار کوتاهتر است . در کنار گردنش لکه‌ای مرکب از رگه‌های سفيد وسياه تو هم است. قسمت زير بدنش مايل به سفيد و پر زير دمش به رنگ سياه است . منقاری دراز وکمی خميده، وطول منقارش ۴ سانتيمتر می‌باشد. بالهايش مانند بالهای هدهد مخطط سياه وسفيده و پاهايش بلند است. از منقارش برای حفر در زمين برای ايجاد لانه، وکسب غذا استفاده می‌کند.

  پرنده نر

پرنده نر آوازی کشيده مانند صدای (نای) از خود صادر می‌کند به هدف اينکه توجه پرنده ماده به خود جلب کند. در ارتفاع ۲۰ متری پرواز می‌کند، هنگام پرواز با بالهای باز و کشيده اش حرکاتی آکروباتيک ايجاد می‌کند وبه سرعت از بالای به سوی زمين می‌آيد، بالهايش هنگام پرواز به ۴۱ سانتيمتر می‌رسد. در تلماسه‌ها بيشتر دويدن به پرواز ترجيح می‌دهد. پاهای بلندش به وی کمک می‌کند که شکمش به ريگ گرم صحرا نخورد، چون اين پرنده در تلماسه می‌دود، وباز می‌ايستد اطراف خودش نگاه می‌کند، و دوباره به دويدن ادامه می‌دهد.

  موسم تخم گذاری

موسم تخم گذاری و جفت‌گيری پرنده «چکاوک هدهد » معمولاً از اواخر فصل بهار و اعتدال بهاری آغاز می‌شود و تا اواخر پائيز ادامه دارد. پرنده ماده از ۲ تا ۳ تخم می‌گذارد، مدت يک هفته روی تخمها می‌خوابد سپس جوجه‌ها از تخم بيرون می‌آيند. تا مدت ۴ روز توانايی بينايی ندارند. اگر احساس خطر کرد، ويا عابری به لانه اش نزديک شد، از لانه بيرون می‌جهد برای حفاظت از لانه و جوجه‌ها وبه مسافت کوتاهی جلو آن شخص عابر می‌دود و توجه عابر به خود جلب می‌کند، و با اين صورت آن را از لانه دور می‌سازد.

مطالب مرتبط :

     گالری تصاویر پرندگان

---------------------------------------------------------------------