قرقاوُل کلمه ای ترکی است و نام يک نوع پرنده می باشد. قرقاول پرنده‌ای است که به خاطر داشتن دم بلند و راه رفتن باشکوهش از ساير ماکيان متمايز می‌شود. اين پرنده يکی از عجيب‌ترين پرندگان جهان است. در ۲ يا۳ هفته اول زندگی يک جفت پنجه روی هر بال اين پرنده وجود دارد. قرقاول‌ها روی درختان زندگی می‌کنند و انواع بالغ از برگ‌های درختان، حشرات، تمشک، دانه‌ها و ميوه‌های جنگلی تغذيه می‌کنند و افزايش و کاهش ميوه‌های جنگلی و حشرات در جمعيت اين پرنده موثر است. پس از خوردن يک غذای کامل، وزن آن‌ها آن‌قدر سنگين می‌شود، که پرواز برايشان بسيار دشوار می‌شود. قرقاول را در زبان انگليسی Pheasant ودر زبان فرانسوی Faisan ودر زبان عربی « الفزان» و « طائر التدرج » گويند. اين پرنده هنگام احساس خطر معمولاً پرواز نمی کند، بلکه به سرعت می دود و پنهان می شود. پروازش پرتوان و آغاز آن پرسر و صداست. در ارتفاع کم پرواز می‌کند و مدت پروازش معمولاً کوتاه است .

 زيستگاه

زيستگاه اين پرنده در جنگل‌های مرطوب، بوته‌زارهای تمشک و درختان پهن برگ يا خزان‌کننده‌است که در زير بوته‌های آن‌ها آشيانه می‌کند. قرقاولها وابستگی زيادی به جنگل‌های و بوته‌زارها دارند آنها معمولاً در جنگلها استراحت و در نقاط باز و کم‌درخت و کشتزارها به تغذيه می‌پردازند .

 جنس و نر و ماده

جنس نرو ماده اين پرنده کاملا با هم تفاوت دارندو رنگ پر آنها برحسب زيرگونه جنس و سن تغيير می‌کند. نرهای بالغ پروبال رنگين و پر زرق و برق و دمی دراز تر و سر و گردن آنها به رنگ سبز تيره براق است. در قرقاول‌های ماده رنگ پرها نخودی تيره با لکه‌های قهوه‌ای زياد به رنگ محيط اطراف است که باعث می‌شود در دوران طولانی خوابيدن روی تخم‌ها و زمان پرورش جوجه‌ها از ديد دشمنان پنهان بماند. در جنس نر سروگردن غالبا به قرقاولهای نابالغ از لحاظ دم شبيه به کبک و دارای دمهای کوتاه هستند و از اين لحاظ بايستی آنها را با کبک‌ها حتی زمانی که همراه قرقاولهای بالغ ديده می‌شوند تشخيص داد. اين پرنده سالانه 12 تخم در اواسط ارديبهشت ماه به جا می گذارد و مدت نشستن روی تخم ها نيز حدود 20 روز است .

 شکل ظاهری قرقاول

قرقاول نظير مرغ و خروس وانواع بوقلمون جزو ماکيان تقسيم بندی شده و به اين ترتيب از نظر مشخصات ظاهری وفيزيولوژيکی کم وبيش تمام خصوصيات گروه ماکيان را دارند. قد پرنده به اندازه مرغ وخروس معمولی بوده ولی پرهای دم در قرقاول رشد بسيار زيادی کرده، به طوری که در برخی از نژادها، طول دم به۵/۱ متر می رسد وبدين گونه درازای پرنده از سر تا دم به دو متر هم می رسد. ارتفاع قرقاول‌ها از ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر است. بلندی پرهای دم را در هنگام پرواز می توان به خوبی تشخيص داد زيرا که در اين موقع دم وضعيت خاص ومشخصی را به خود می گيرد. وزن قرقاول‌های بالغ بين دو تا سه کيلوگرم است وتنها در يکی از نژادها که به غول قرقاول يا آرگوس معروف است وزن پرنده به پنج تا شش کيلوگرم می رسد. رنگ پر وبال پرنده در نرها رنگين ودر ماده‌ها خاکستری مايل به قهوه ای است. سر پرنده کوچک بوده ودارای منقاری کوتاه وخميده می باشد. سوراخ بينی ظريف بوده وبه وسيله پرهای رنگين پوشيده شده است. پاها لخت بوده، اما بلندی ولختی پاهای طاووس را ندارد.

 تاريخچه پرورش قرقاول 

جانورشناسان معتقدند که زيست گاه اوليه قرقاول مشرق زمين ومخصوصاً قفقاز وسواحل دريای خزر است واين موضوع از قديم مورد تأييد دانشمندان بوده است به طوری که شاردن معروف در جلد دوم سفرنامه خود می نويسد: « آن چه که در دهانه رودخانه ايونی در مجاورت دريای سياه کاملاً مطابق نوشته‌های مورخين باستان يافتم، قرقاول‌های شکيل وعظيم آن است که از حيث لطافت در سرتاسر آفاق بی نظير است وبه نظر من چنان پرندگانی با چنين گوشت مطبوع وذائقه نواز در هيچ جای جهان پيدا نمی شود...». صرفنظر از نوشته شاردن توجه به نام Faisan نشان می دهد که از کلمه Phase فاز مشتق شده که نام رودخانه ای است که از کوه‌های قفقاز سرچشمه می گيرد و امروزه به نام محلی فاکزFachs ناميده می‌شود ودر گرجستان امروزی جاری است که در قديم به آن کلشيد می گفته اند وپيداست که نام علمی قرقاول معمولی Ph.Colchicus از نام آن گرفته شده است. مارسيال Martial دانشمند وشاعر يونانی در نوشته‌های خود ذکر می‌کند که قرقاول برای اولين بار از قاره آسيا به يونان برده وسپس از آن جا به ساير کشورهای ديگر منتقل شده است. مورخ مذکور می نويسد که آرگونوت Argonaute قهرمان افسانه ای يونان در سفرهايی که با کشتی معروف وتاريخی خود Argo به نقاط مختلف جهان کرد، موفق شد قرقاول را به همراه حيوانات شگفت آور ديگری به عنوان هديه برای مردم يونان بياورد. امروزه نيز با اين که قرقاول به تمام نقاط دنيا برده شده است ولی پرنده مذکور تنها در مناطق مرطوب ومعتدل وپوشيده از بوته و درخت وجنگل به زاد و ولد پرداخته وبه آسانی پرورش می يابد. بعد از يونانی ها، رومی‌ها جزو اولين ملل اروپايی بودند که به مطالعه اين پرنده پرداختند. در قرون وسطی قرقاول به کشور فرانسه راه يافت وفرانسويان در آغاز بدان خروس ليموژCoq de limoge می گفتند. در اوايل پرورش قرقاول در فرانسه ومتعاقب آن در انگلستان فقط به خاطر استفاده از گوشت لذيذ پرنده بوده است وبه اين ترتيب به زيبايی پرنده توجه چندانی مبذول نمی شد. علت اين امر نيز بيشتر به خاطر علاقمندی شاهان وسرداران آن زمان به خوردن غذاهای خوشمزه و به اصطلاح عادت آنان به پرخوری وشکم پرستی بوده است. آثار موجود نشان می دهد که در اوايل قرن چهاردهم خوردن گوشت قرقاول در فرانسه واروپا متداول گرديد واين علاقمندی به حدی شديد بود که شاهان ترجيح می دادند، پرنده را پس از طبخ با همان پرهای الوان ودم بلند و پاها، بر سر سفره به معرض تماشای مدعوين قرار دهند. شارل هفتم يکی از طرفداران جدی گوشت قرقاول بود ودستور می داد که در تمام ميهمانی‌های رسمی فقط از گوشت پرنده مزبور استفاده شود. در هرحال پيشرفت پرورش قرقاول در اروپا مديون فعاليت‌های شاهانی نظير: هنری چهارم، لويی سيزدهم ومخصوصاً لويی چهاردهم وپانزدهم می باشد. گذشته از مصرف گوشت، علاقمندی بسياری از امپراتوران وسرداران اروپا به شکار وشرکت در مراسم مزبور موجب می گرديد که عده ای از افراد به پرورش چنين پرندگانی مأموريت می يافتند وبه اين ترتيب در ازدياد طبيعی پرندگان و حيوانات شکاری کوشش واهتمام لازم به عمل می آمد. به طور کلی بايد در نظر داشت که تا قبل از سال ۱۸۶۱ ميلادی حداکثر تلاش مأمورين مذکور وهم چنين پرورش دهندگان بر اين بود که از راه طبيعی به ازدياد قرقاول‌ها بپردازند و به اين ترتيب هيچ گاه اقدامی به منظور پرورش دستی پرنده مزبور به عمل نمی آمد، ولی از آن به بعد به خاطر اين که زاد وولد وتکثير قرقاول‌ها تحت کنترل قرار گرفت و بشر موفق گرديد در پرورش اين حيوان دخالتی بيشتر نمايد، کم و بيش نگهداری قرقاول در نزد پرورش دهندگان رواج يافت وفعاليت مزبور نيز به کارهای ديگر دامپروری افزوده شد. اولين کشوری که در اين راه قدم پيش گذارد انگلستان بود، پرورش دهندگان انگليسی به خاطر اين که به تقاضای خريداران داخلی وخارجی اين پرنده جواب مثبت بدهند سعی کردند مراکز نسبتاً بزرگی برای پرورش دستی قرقاول تهيه نمايند وکم وبيش از راه وروش‌های علمی وصحيح برای پرورش اين پرنده پيروی نمايند.

 نژادهای قرقاول 

به طور کلی نژادهای متعدد قرقاول در دو دسته قرار گرفته اند : گروه اول، قرقاول‌های دم دراز هستند که در اين گروه پرهای دم طويل بوده واز چند رديف تشکيل يافته است. تعدادی از قرقاول‌های دسته مذکور حتی قادر هستند پرهای دم را تا اندازه ای به شکل چتر درآورند ولی هيچ گاه اين قدرت به اندازه پرها وچتر طاووس نمی باشد. در اين دسته بسياری از قرقاول‌های عادی و اهلی که امروزه پرورش داده می شوند وهم چنين تعدادی از قرقاول هايی که شکار خوبی برای شکارچيان به شمار می روند قرار دارند و روی هم رفته پراکندگی آن‌ها در دنيا نسبت به دسته ديگر بيشتر است. نژادهای گروه دم دراز در دنيا پراکندگی بيشتری دارند. گروه دوم، قرقاول‌های دم کوتاه هستند که تعداد آن‌ها کم واکثراً در نواحی مرتفع به خصوص در ارتفاعات هيماليا وچين زندگی می نمايند. نژادهای گروه مزبور متعدد نبوده واز جمله بايد قرقاول جنس لوفورا را نام برد .

قرقاول سبز   Green pheasant :

نام علمی آن Phasianus versicolor است وبه آن « قرقاول ژاپنی » نيز می گويند. خاستگاه آن کشور ژاپن بوده و اين پرنده به عنوان پرنده ملی ژاپن به شمار می رود. پرنده نر بر روی سينه پرهای سبز تيره و بر روی گردن پرهای بنفش دارد. لکه اطراف چشم به رنگ سرخ و دم به رنگ سبز ارغوانی است. پرنده ماده از پرنده نر کوچک تر بوده و پرهای آن به رنگ خاکستری با لکه های تيره است. اين پرنده در ژاپن به وفور ديده می شود وتعدادی از آن ها در کنار شهرهای کوچک وروستاها ديده می شوند. تعدادی از اين پرنده به جزاير هاوائی در ايالات متحده آمريکا برده شده اند. اين گونه سه زير گونه دارد که عبارتند از : « قرقاول سبز جنوبی» ، « قرقاول سبز آرام» ، « قرقاول سبز شمالی» .

قرقاول معمولی   Common pheasant : 

نام علمی آن Phasianus colchicus colchicus است. طول بدن آن بين45 تا 55 سانتی متر وطول دم آن 40 سانتی متر است ودر تمامی مناطق انگلستان ديده می شود و از گياهان سبز، دانه وحشرات تغذيه می کند. خاستگاه اصلی آن در ناحيه قفقاز واطراف دريای سياه  بوده و اعتقاد بر اين است که پرنده مذکور پيش از قرون وسطی به جزيره انگليس راه يافته باشد. بال های بلند وعضلات بال قوی دارند، اما علاقه چندانی به پرواز نداشته ودر مسافت های کوتاه پرواز می کنند ودر فصل جفتگيری صورت پرنده سرخ رنگ می شود ورقص زيبايی را آغاز کرده وآواز مخصوصی سر می دهد.پرنده نر دارای رنگ های بديع و بسيار جالبی است، سر وگردن سبز درخشان با تلالو و درخشش طلايی بوده و گاهی در اثر انعکاس نور به آبی بنفش می گرايد. در اطراف چشم و گونه، رنگ قرمز وزنده ای وجود دارد و پرهای دم به رنگ قرمز مسی درآمده است که در اثر انعکاس نور رنگ های جالبی از آن ظاهر می شود .  

قرقاول گردن حلقه ای  Ring neched pheasant :

نام علمی آن Phasianus colchicus torquatus است. از مشخصات ويژه اين قرقاول وجود حلقه سفيد رنگی بر روی گردن پرنده است. پرهای گردن به رنگ بنفش است و اطراف چشم و آويزه گوش آن به رنگ سرخ است. پرهای گردن به رنگ قهوه ای تيره با لکه های سياه است. اين گونه سه زير گونه دارد که عبارتند از : « قرقاول گردن حلقه ای تايوانی» ، « قرقاول گردن حلقه ای چينی » ، « قرقاول گردن حلقه ای تونگينزی » . 

قرقاول طلايی   Golden pheasant :

نام علمی آن  Chrysolophus pictus است ، و به آن «قرقاول چينی» نيز می گويند. خاستگاه آن مناطق کوهستانی غرب چين است. چينی ها به آن «مرغ طلايی» می گويند. طول بدن پرنده نر 90 تا 105 سانتی متر است که دم پرنده دوسوم طول آن را تشکيل می دهد . تاج پرنده نر به رنگ زرد طلايی و پرهای سرتاسر بدن به رنگ سرخ بلوطی است و گردن نارنجی می باشد. پرنده ماده به رنگ خاکستری است . رنگ پاها و منقار در هر دو جنس نر و ماده به رنگ زرد است. پرنده ای با جرأت است اما مشاهده آن در طبيعت کاری دشوار است. شب­ها معمولاً بر روی درختان می خوابد. پرنده ماده 8 تا 12 تخم می گذارد و 22 تا 23 روز بر روی تخم می خوابد .

قرقاول ليدی آمهرت   Lady Amherst s pheasant :

نام علمی آن Chrysolophus amherstiae است. خاستگاه آن جنوب غرب چين ، تبت و ميانمار است. طول بدن آن 100 تا 120 سانتی متر است که از آن ميان طول دم 80 سانتی متر است. رنگ پرهای گلو و سينه آن به رنگ سياه و شکم و بال ها و دم خاکستری رنگ است. در خصوص تسميه اين قرقاول ، بايد گفت که آمهرت نام حمکران بنگال است که در سال 1828 اقدام به فرستادن اين پرنده به لندن کرد و اين قرقاول در زمان ناپلئون سوم وارد فرانسه گرديد. پرنده ماده 6 تا 12 تخم گذاشته و مدت 22 روز بر روی تخم ها می خوابد و در هر فصل توليد مثل 50 تخم می گذارد .

مطالب مرتبط :

     نکاتی پیرامون پرورش قرقاول

    تصاویر قرقاول

---------------------------------------------------------------------

بهترين روش برای پی بردن به دمای واقعی دستگاه استفاده از Checkup می باشد .

علت اين که اغلب افراد در امر جوجه کشی موفق نيستند, اين است که نتوانسته اند از دمای واقعی درون دستگاه اطلاع پيدا کنند و يکی از دلايل اين موضوع دقت پايين دما سنج های موجود در بازار است.

توجه داشته باشيد از دکمه پلاستيکی روی فن به سرعت هوای بيرون به داخل دستگاه کشيده ميشود تا عمليات تهويه انجام شود , لذا چنانچه دستگاه در محيط خيلی سرد يا گرم قرار گيرد تعادل دمای داخل دستگاه به هم خورده و برای تنظيم دستگاه با مشکل مواجه می شويد.

-          نزديک شدن سيم سنسور Checkup به المنت يا موتور گيربکس چرخاننده تخم‌مرغ‌ها (به دليل گرم بودن) سبب اختلال در کار Checkup شده و درجه حرارت نمايش داده شده، صحيح نخواهد بود.

-          ضعيف شدن باتری Checkup سبب اختلال در نمايش اعداد می‌گردد.

-          Checkup را فقط زمانی روشن کنيد که می‌خواهيد دما را بررسی نماييد.

-          هنگام روشن شدن Checkup ابتدا به مدت چند لحظه دمای قبلی دستگاه نمايش داده می‌شود و سپس دمای فعلی .

توجه داشته باشيد برای اولين مرتبه Checkup بلافاصله دمای پوسته را نشان نمی‌دهد، بلکه چند ساعت زمان لازم است تا سنسور و پوسته هم دما شوند. اختلاف يک تا يک و نيم درجه بين دماسنج داخلی دستگاه و Checkup طبيعی است، زياد به اين موضوع حساس نباشيد.

چنانچه اختلاف دمای بين دماسنج ثابت دستگاه با Checkup چند درجه باشد، دماسنج الکلی معيوب است. در اين شرايط با کارشناس مربوطه تماس بگيريد.

تذکر : در صورتی که مبتدی هستيد و تجربه کافی برای کار با اين دستگاه را نداريد ،‌توصيه می شود برای اولين مرتبه از تخم پرندگان زينتی و گران قيمت استفاده ننمائيد ،‌با چند تخم مرغ ارزان قيمت عمليات جوجه کشی را انجام دهيد تا تجربه های لازم را کسب نمائيد .

    آبخوری نيپل استيل و پلاستيكی:

        آبخوری نيپل استيل و پلاستيكی                                      
       در اين سيستم به دلیل محفوظ ماندن آب از مواد

     آلوده کننده خارجي،آب بهداشتي و تميز تر است.                                                

                                                                                       اطلاعات بیشتر ...

     دانخـــوری بشقـــابـــی:

          دانخـــوری بشقـــابـــی یا اوگـــری                      
      دراین سیستم دانخوری ازسقف به صورت معلق بوده و قابلیت

    قفس تمام اتوماتیک پرورش مرغ
        قفس تمام اتوماتیک پرورش پولت و مرغ گوشتی      

         طراحی دقیق و ساخت توری های کف قفس امکان دستیابی به بهترین بازده

      در طول پرورش و همچنین جمع آوری تخم مرغ را می دهد.

                                                                                      اطلاعات بیشتر ...

    نازل های استيل،سراميكی و برنجی:

         سيستم مه پاش                                     

     نازل ها در واقع نوعی آب پاش با یک سوراخ بسیار ریز در

     حد صدم و دهم میلیمتر می باشند که وظیفه دارند آب را

     به صورت پودر و مه در آورده و داخل محیط پمپاژ نمایند.

                                                                                                اطلاعات بیشتر ...

 --------------------------------------------------------------------- 

اردک يا مرغابی نامی است که معمولاً برای تعدادی از گونه‌های مرغابی سانان در خانواده پرندگان Anatidae به کار می‌رود. اردک‌ها به چندين زيرخانواده تقسيم می‌شوند. مرغابی‌ها اغلب پرندگان آبی هستند که بيشترشان کوچک‌تر از هم‏خانواده‌های غاز و قو هستند. مرغابی‌ها هم در آب دريا و هم در آب شيرين زندگی می‌کنند.

اردک پرنده‏ايست تخم‏گذار که بيشتر در آب زندگی می‌کند. گونه‌های زيادی از اردک در دنيا هستند که هنوز شناخته نشده‌اند.اين پرنده پرهای چربی دارد تا با تماس به آب، پرها خيس نشود و پرنده پس از خارج شدن از آب سنگين نشود.

اردک ​ها معمولاً در زمستان به دنبال همسر می​گردند. پرندگان نر با نمايش پرهای زيبای خود سعی می​کنند توجه اردک​های ماده را به خود جلب کنند. در بهار، پرندگان ماده همسر ايده​̣آل خود را به محل جفت​گيری که از قضا جايی است که خود از تخم در آمده​اند می​برند.
تعداد تخم​هايی که يک پرندۀ ماده می​تواند بگذارد، به مدت زمان تابش خورشيد بستگی دارد. در دامداری​های صنعتی، از اين واقعيت سوء استفاده کرده و برای بالا بردن تعداد تخم​ها پرورشگاه​ها را با نور مصنوعی تا ۱۷ ساعت در روز روشن نگه می​دارند.
در طبيعت، پرندۀ ماده بعد از گذاشتن تخم​ها روی آنها می​نشيند تا آنها را گرم کند و آقای اردک وقت خود را با ساير آقايان گروه می​گذراند! جوجه​ها در ۲۸ روز از تخم در می​آيند و تنها چند ساعت پس از تولد می​توانند با مادر خود شنا کنند و اگر مادر خود را از دست بدهند می​توانند به تنهايی تا فاصلۀ ۱.۵ کيلومتر به جستجوی آب بروند.

 تاريخچه پرورش اردک

اردک يکی از اولين گونه‌های پرندگان است که توسط آدمی اهلی شده‌است و به نظر می‌رسد که نخستين بار، اهلی کردن آن در کشور مصر صورت گرفته ‏باشد، زيرا در حفاری‌های به‏عمل‏آمده بر روی گور امنحوتب سوم، يکی از فراعنه‏ی باستانی مصر، که در حوالی ۱۵۰۰ سال قبل از ميلاد می‌زيسته‌است، تصوير يک اردک در بين گل‌های لوتوس مشاهده شده‌است، و گفتنی است که مصريان باستان يکی از اولين اقوام کهن بشری هستند که اقدام به جوجه‏ کشی از اين پرنده نمودند، و شايد علت توجه مصريان باستان به پرورش اين پرنده، کانال‌های متعدد آبی و رودخانه طويل و ممتد نيل بوده‏باشد. امروزه نيز پرورش اردک به شدت در مصر متداول است.

 خصوصيات

اردک پرنده‌ای با بدن کشيده و پاهای کوتاه است که باعث می‌شود بدنش نزديکِ زمين قرار گيرد. اردک از پرندگان نوک‏پهنی است که در جانورشناسی به آن‌ها لامليورستر Lamelliorostereمی‌گويند. درازا و حجم بال اردک نسبت به ساير طيور متوسط است و اردک اهلی بدين دليل به خوبی نمی‌تواند پرواز کند. حرارت طبيعی بدن اردک ۷/۴۰ درجه‏ی سانتی‏گراد و تعداد نبض آن به طور متوسط ۳۱۲ دفعه در دقيقه و تعداد تنفسش ۱۶ – ۲۸ بار در دقيقه است. سرِ بزرگ و قطر منقار آن در بالا و پايين کم است. بدين ترتيب، از اتصال منقار به يکديگر برجستگی خاصی از نيمرخ در آن‌ها ديده نمی‌شود. حجم منقار در اردک‌ها نسبت به ساير طيور و به‏خصوص غاز زيادتر است و سطح بيشتری را نسبت به سر و جثّه‏ی حيوان اشغال می‌کند. منقار در محل اتصال به سر نازک‏تر از قسمت آزاد است؛ ازاين‏رو تقريباًً به صورت يک بيلچه درآمده‌است. منقار از غشايی صاف و هموار پوشيده شده‌است که لبه‏ آن از يک قسمت شاخی پوشيده می‌شود. زبان در اردک قوی و عضلانی است و غدد چشائی فراوانی دارد که به‏وسيله‏ی آن‌ها می‏تواند تا اندازه‌ای طعم مواد غذائی را حس کند. گردن اردک کوتاه و قطر آن متوسط است. پرها تمام بدن اردک‌ها را پوشانده و غشای ضخيمی را در روی پوست تشکيل می‌دهد. اين پرها به‏خوبی روغنی‌اند و اين امر مانع از رسيدن آب و رطوبت به بدن آن می‌شود.

 نژادهای اردک

نژادهای متعددی از اردک اهلی در جهان وجود دارد که اين نژادها به گروه‌های گوشتی، تخم‏گذار، دومنظوره و تزئينی تقسيم می‌شوند. اينک به معرفی اين نژادها می پردازيم:

۱ . نژاد پکين Peckin : منشأ اين نژاد کشور چين است و اولين بار در سال ۱۸۷۳ به عنوان يک نژاد مشخص معرفی شده‌است و درحال حاضر بيشتر مزارع پرورش اردک گوشتی در آمريکا از اين نژاد استفاده می‌کنند . وزن اردک نر بالغ در حدود ۴ تا ۵/۴ کيلوگرم واردک ماده بالغ ۶/۳ تا ۴ کيلوگرم است . اين نژاد تخمگذار خوبی نيز هست به طوری که ساليانه بين ۱۵۰ تا ۱۸۰ عدد تخم می‌گذارد ووزن هر يک عدد تخم آن در حدود ۸۵ گرم بوده ورنگ پوسته آن سفيد کرمی ويا سبز فام است . اين نژاد دارای بدنی کشيده وسينه‌ای پهن بوده ورنگ آن سفيد کرمی ورنگ پوست آن زرد ورنگ منقار وپاها پرتقالی است. وجه تمايز اردک نر از ماده ، وجود دو پر کوچک تابيده در منتهای اليه دم است . امتداد بدن از شانه به طرف پشت ، شيب دار بوده ودر حقيقت قسمت انتهايی بدن ودم نزديک زمين قرار گرفته‌است . اين طرز ساختمان بدن وهمچنين طرز راه رفتن ،پرنده را شبيه به پنگوئن‌ها می‌سازد . طرز ساختمان بدن سبب شده‌است که حيوان نتواند به آسانی بر روی زمين جفتگيری کند از اين رو برای جفتگيری بايد در آب برود.. بهترين سن برای عرضه در بازار سن ۸ تا ۱۲ هفتگی است ودر اين سن وزن اردک بين ۲ تا ۳ کيلوگرم خواهد بود ، وپس از آن بتدريج از کيفيت گوشت کاسته می‌شود . اين نژاد آرام بوده وشرايط محيطی را بخوبی تحمل می‌کند ودر مقايسه با ساير نژادها از بال کوچک تری برخوردار است وزيباتر به نظر می‌رسد . اردک ماده آن علاقه چندانی به خوابيدن بر روی تخم ندارد .

۲ . نژاد روئن Rouen: منشا اين نژاد شهر روئن درايالت نرماندی فرانسه است که نام نژاد نيز از نام آن گرفته شده‌است واين نژاد تا حدودی شبيه نژاد پکين است . اين نژاد در اصل از نژاد اردک وحشی مالارد منشعب شده واردک نر آن دارای بال وپرهای زيبای آبی وسبز وسياه است ودر لابلای آن خطوطی سفيد قرار دارند . وزن اردک نر در حدود ۵/۴ کيلوگرم ووزن اردک ماده ۴ کيلو گرم است . از نظر رنگ ، نر وماده در اين نژاد اختلاف دارند ورنگ نرها زيباتر از رنگ ماده‌ها می‌باشد . جثه نرها نيز از جثه ماده‌ها بزرگ تر است .رنگ اردک ماده سفيد وقهوه‌ای روشن است وپاها ومنقار به رنگ پرتقالی وپوست به رنگ زرد است واردک ماده آن علاقه چندانی به خوابيدن بر روی تخم ندارد .ماده اردک‌ها ساليانه ۸۰ عدد تخم می‌گذارند که رنگ پوسته تخم خاکستری آبی فام تا سبز می‌باشد. گوشتشان بسيار لذيذ و خوش‏خوراک است.

۳ . نژاد ايلسبوری Aylesbury: اردکی تنبل وسنگين وزن از اردک‌های نژاد گوشتی است که منشا آن دره ايلسبوری در حومه شهر لندن در انگليس است ، ووزن اردک نر آن در حدود ۵/۴ کيلوگرم ووزن اردک ماده در حدود ۴ کيلوگرم است . اين نژاد برای توليد گوشت مناسب است . اردک ايلسبوری منقاری بلند ، راست وبه رنگ سفيد صورتی فام ، وپاهای پرتقالی رنگ دارد و برخلاف رنگ پوست ساير نژادهای اردک که معمولاً زرد است رنگ پوست اردک ايلسبوری سفيد است . ميزان توليد تخم آن ساليانه در حدود يکصد عدد تخم است .

۴ . نژاد آنکونا Ancona: اين اردک جزو نژادهای گوشتی است ومعمولاً جوجه‌های آن به رنگ شوکولاتی وسفيد واردک‌های بالغ به رنگ سياه وسفيد اند . سر وگردن وسينه معمولاً به رنگ سفيد وباقی اجزای بدن به رنگ سياه است .

۵ . نژاد خالدار استراليايی Australian Spotted :اين نژاد در سال ۱۹۲۰ ميلادی در آمريکا بوجود آمد ودر سال ۱۹۲۸ برای اولين بار به نمايش گذاشته شد ، اين نژاد از تلاقی نژادهای مالارد ، دم دراز وکال وبرخی نژادهای خالدار از گله‌های اردک وحشی استراليايی بوجود آمد . اندازه جثه اين اردک‌ها حد واسطی بين گونه مالارد نوک دراز وگونه کال نوک کوتاه می‌باشد . وزن اردک نر آن يک کيلو تا ۲/۱ کيلوگرم واردک ماده بين ۸۷۰ گرم تا ۱۰۵۷ گرم می‌باشد . اين نژاد از لحاظ رنگ واريته‌های مختلفی نظير : سرسبز ، سر آبی وسر نقره‌ای دارد . اردک خالدار استراليايی تخمگذار خوب ومادری ممتاز است . جوجه اردک‌های بسيار فرز وچالاکی دارد واز لحاظ قدرت پرواز همانند نژاد کال Call پرندگانی توانا هستند .

 تغذيه

برخلاف ساير انواع طيور اهلی، جوجه اردک‌ها از همان ساعات اوليه‏ی خروج از تخم، علاقه‏ی عجيبی به خوردن غذا از خود نشان می‌دهند و معمولاٌ در چنين هنگامی بهتر است از خوراک‏هايی که در آب وجود دارد يا مواد غذايی که منشأ حيوانی دارند برای تغذيه‏ی جوجه استفاده شود. ولی چنانچه اين کار مقدور نباشد می‌توان روزی پنج الی شش بار مقداری آرد سبوس وپودر شير وآرد مواد علوفه‌ای را به صورت خمير درآورده و در اختيار جوجه‌ها قرار داد . تجربه نشان داده‌است که ترکيبات مزبور که البته می‌توان اجزای آن را با مواد غذايی وعلوفه ودانه‌های ديگر تعويض نمود ، غذای کامل و خوبی برای اردک‌ها به شمار می‌رود وبخصوص در رشد ونمو جوجه ها تاثير زيادی دارد .رشد جوجه اردک نسبت به ساير طيور اهلی کم وبيش سريع تر است واگر غذا به ميزان کافی ومتعادل در اختيار حيوان گذاشته شود ، حيوان رشد عجيبی خواهد کرد . تغذيه حيوان از دو هفتگی به بعد تدريجاً کم شده ودر سن سه تا چهار هفتگی تعداد دفعات غذا به دو بار در روز تقليل می‌يابد .

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

  مطالب مرتبط :

     گالری تصاویر اردک وحشی و اردک ماندراین

    طرح توجیهی پرورش اردک مادر

    پرورش اردک در سطح استخرهای پرورش ماهی

---------------------------------------------------------------------

پرورش کبک

از خصوصيات ظاهری کبک‌های پرورشی نوار سياهی است که از روی پيشانی و روی چشم‌ها عبور کرده و در جلو گردن به هم ميرسد. قسمت سينه و پشت معمولاً خاکستری و کبود است. رنگ پرهای قسمت پهلوی کبک خاکستری و در قسمت نوک پر، دو نوار سياه وجود دارد اين نوارهای سياه در پهلو و طرفين پرنده ظاهری مخطط می‌دهند. منقار و پاهای کبک (پنجه و ساق) به رنگ قرمز است.

تشخيص جنسيت
تشخيص جنسيت کبک از روی رنگ پرها تقريباً غير ممکن است، اما می‌توان کبک‌های نر و ماده بالغ را از روی اندازه بدن و فرم سر تشخيص داد سر کبک‌های نر گرد و بزرگ بوده در صورتی که س ماده‌ها بيضی شکل می‌باشد و هيکل نرها درشت‌تر از ماده‌ها می‌باشد.
يک روش قابل اعتماد در تعيين جنسيت بررسی کلواک پرنده است که دقت آن حدود 95 % می‌باشد. در کبک‌های نر يک برآمدگی مخروطی شکل که معمولاً در وسط واقع شده ديده می‌شود ولی درماده‌ها اين برآمدگی يا وجود ندارد يا خيلی کوچک است. ارتفاع اين بر آمدگی در ابتداء حدود 8/2 ميليمتر می‌باشد. اين برآمدگی در پرندگان مسن تر راحت تر می‌توان تشخيص داد.

ويژگيهای تخم کبک
تخم کبک به رنگ سفيد مايل به زرد با لکه‌های کوچک قهوه‌ای است اين لکه‌ها شکل و اندازه متنوع دارند. تخم اين پرنده بيضوی و دوکی‌شکل است و نوک تيز آن کاملاً مشخص می‌باشد. وزن تخم از 16 تا 25 گرم است. ميانگين طول تخم‌ها 42 ميليمتر و عرض آنها 31 ميليمتر است. ضخامت پوسته تخم کبک حدود 228/0 ميليمتر و ضخامت غشای داخلی حدود 047/0 ميليمتر است. نسبت رطوبت در پوسته، زرده و سفيده به وزن کل تخم به ترتيب 2/15 درصد، 35 در صد و 8/49 در صد می‌باشد.

نگهداری تخم Egg car
دوره بحرانی برای تخم‌های جوجه‌کشی فاصله تخم‌گذاری تا قرار گرفتن تخم‌ها در دستگاه جوجه‌کشی است. تخم‌ها بايد باسرعت جمع آوری شوند (حداقل 4 بار در روز) و خيلی گرم يا سرد نشوند.
تخم‌ها نبايد در دمای زير حدود 5 درجه سانتی گراد و بالای 27 درجه سانتی‌گراد قرار داده شوند، دمای مناسب برای نگهداری تخم‌های جوجه‌کشی حدود 13 تا 16 درجه سانتی‌گراد می‌باشد.
بهتر است برای تخم گذاری پرنده آشيانه‌هايی ساخته شود تا از شکستن و کثيف شدن آنها جلوگيری شود. تخم‌های کثيف بايد برای جوجه‌کشی تميز شوند که راه‌های ذيل پيشنهاد می‌گردد:

1. ابتداء با يک تميز کننده نرم (سمباده نرم) تراشيده شوند و با پنبه آغشته به الکل تميز گردند.
2. بعضی از پرورش‌دهندگان ترجيح می‌دهند تمام تخم‌ها را بشويند، دمای آبی که تخم‌ها با آن شسته می‌شوند بايد بين 44 تا 49 درجه سانتی‌گراد باشد و می‌توان يک پاک کننده بهداشتی برای کاهش آلودگی پوسته تخم به آب اضافه نمود و زمان شستشو نبايد بيش از 3 دقيقه باشد و تخم‌ها قبل از انبار شدن کاملاً خشک گردند .

ذخيره سازی Egg starge
برای انبار کردن تخم‌ها آنها را در سينی‌های بزرگ و مسطح قرار می‌دهند و در اتاقی که تهويه به خوبی انجام می‌شود و دمای آن حدود 13 درج سانتی‌گراد و رطوبت آن 70 درجه است نگهداری می‌شوند.
يکی از خصوصيات ويژه تخم‌های کبک قابليت ذخيره سازی آنهاست. بر اساس آزمايشاتی که در دانشگاه کاليفرنيا ی آمريکا انجام شده است اين مدت 21روز می‌باشد بدون اينکه به درصد هچر تاثيری داشته باشد (جدول شماره يک)

البته اغلب پرورش دهندگان ترجيحاً تخم‌ها را بيش از 7 روز نگهداری نمی کنند
دوستان پرورش دهنده در ايران تا 21 روز تخم کبک نگهداری نموده اند و هيچگونه خللی در درصد هچرپديد نيامده است
بر اساس تحقيقات انجام شده در دانشگاه کاليفرنيا اگر دوره ذخيره سازی تخم‌ها بيشتر از 14 روز نباشد نيازی به چرخاندن روزانه تخم‌ها نيست (جدول شماره 2)
 

تخم‌ها دوبار در روز با زاويه 90 درجه در دوره نگهداری چرخانده می‌شوند

  Hat ching(جوجه درآوری)به افراد تازه‌کار توصيه می‌شود از فارم‌های توليد کننده‌ای که تخم‌های خوب و عاری از بيماری توليد می‌کنند خريداری کنند. تعداد زيادی از پرورش دهندگان تخم‌های سالم و خوبی را توليد می‌کنند. ساختمان جوجه‌کشی بايد دارای تهويه خوبی باشد و دمای آن در حدود cْ 9/23 ( f ْ 75 ) نگه داشته شود.
به دليل مسائل بهداشتی، هچر بايد دريک اتاق جداگانه از دستگاه جوجه‌کشی نگهداری شود. ديوارها بايد با يک ماده ضد آب (غير قابل نفوذ آب) پوشيده شود، کف بايد محکم و شيب‌دار به سمت زهکش فاضلاب مرکز باشد تا بتوان راحتتر تميز کرد.

جوجه‌کشی Incubation
يکی از سرمايه‌گذاری‌های مهم شما، خريد يک دستگاه جوجه‌کشی (انکوباتور) که به اندازه کافی بزرگ باشد و دما (c ْ 15/0 يا f ْ 25/0) و رطوبت (c ْ 56/0 يا f ْ0/1) را به طور دقيق کنترل کند.

از ديگر خصوصيات دستگاه جوجه کشی، چرخاندن اتوماتيک تخم‌ها است. دستگاههای جوجه کشی مرغ را می‌توان تغيير دهيم و آنرا برای تخم‌های پرندگان شکاری آماده کنيم.تماس با نماينده سازنده دستگاههای جوجه کشی تجاری برای اطلاع از مدل های مختلف و انتخاب يکی از مناسب ترين مدل‌ها برای شما ضروری است .

دستگاه جوجه کشی بايد قبل از قرار دادن تخم‌ها به طورکامل تميز و ضد عفونی شود. يکی از موادی که برای ضد عفونی کردن استفاده می‌شود گاز فرمالد ئيد می‌باشد. فرمالدئيد را بر روی پرمنگنات پتاسيم در يک ظرف سفالی (يگی) يا لعابی می‌ريزيم، گاز فرمالدوييد را به مدت 20 دقيقه بوسيله پنکه منتشر می‌کنيم و بعد از آن از اتاقک يا قفسه ضدعفونی شده خارج می‌کنيم.
زمانی که تخم‌ها را ضدعفونی کرديم بايد مطمئن شويم جايگاه تخم‌ها (سينی های بزرگ) در دستگاه جوجه‌کشی بوسيله گاز کاملاً ضدعفونی شده‌اند. دوره جوجه کشی برای تخم‌های کبک چوکار حدود 24 روز (23 تا 25 روز) است.
از دماسنج خشک و دماسنج تر برای ستر ( incubation ) و هچر ( haching ) می‌توانيم استفاده کنيم که دماسنج خشک f ْ 99/5 ( c ْ 37/5 ) وئ دماسنج تر  f ْ 87 ( c ْ 30/5 – 30 ) می‌باشد. تخم‌ها را روز 19 يا 20 از ستر ( incubation ) به هچر انتقال می‌دهيم.

مرگ و مير جنين ( embryo mortality )
نمونه‌برداری از تخم‌های جوجه‌کشی، از هر طبقه ( setting ). بررسی آنها بوسيله نور (candled) در روز هفتم يا هشتم برای چک کردن گله و برای مشکلات ديگر که می‌تواند بروز کند، انجام می‌دهيم.
مرگ و مير جنين برای تخم های کبک، دو پيک وجود دارد.
- اولين پيک بين روز 3 تا 5 جوجه‌کشی اتفاق می‌افتد و بيشترين مرگ و مير ناشی از تشکيل نشدن رويان يا نقص در رويان و بافتها و اندام‌ها است.
- دومين و بزرگترين پيک در مرگ و مير عموماً وابسته است به چندين عمل بحرانی ( critical) که از روز 20 تا 24 اتفاق می‌افتد. اين اعمال عبارتند از:
1- تغيير در موقعيت جنين قبل از سر از تخم در آوردن
2- مصرف باقيمانده آلبومين
3- جذب کيسه زرده
4- تغيير از آلانتوئيس به تنفس ريوی

Brooding (نگهداری)
( Brood ) کليه جوجه‌هايی که يکباره سر از تخم در می‌آورند.
جوجه‌های يک وهله جوجه‌کشی ميانگين وزن جوجه‌های کبک که از تخم خارج شده اند حدود 13 تا 14 گرم می‌باشد.
اگر چه بدن جوجه‌ها بوسيله پر پوشيده شده است اما اين پوشش به صورت کامل نيست و آنها برای چندين هفته به يک منبع گرمايی نياز دارند. در باتری‌های چند طبقه با موفقيت می‌توان جوجه‌ها را نگهداری کرد.

اغلب باتری‌ها ی جوجه های تجاری با بعضی تغيير و تبديل در کف‌ها، خوراک دهنده‌ها و آبخوری‌ها می‌توانند برای جوجه های کوچک کبک آماده شوند.
برای کاهش آسيب ديدن پرندگان در قسمت کف بايد المنت ( element) گرمايی با يک پوشش پلی اتيلن تجاری (شبکه poly – mesh) که دارای فواصل 1/4 اينچ است پوشانده شود. اين پوشش بادوام است و قابل شستشو می‌باشد و برای چندين سال از آن می‌توان استفاده کرد. در 6 هفتگی پرندگان را بايد به قفس‌های رشد يا سالن پرورش انتقال داد. پرورش‌دهندگان سالن را به وسيله حصار به چندين بخش تقسيم می‌کنند و ترجيح می‌دهند که ديوارها وسقف را عايق کنند و گرما را بوسيله گاز يا برق که آويزان است مهيا کرد.
بعضی از پرورش‌دهندگان از سيستم کف توری يا سيمی استفاده می‌کنند و مدفوع پرندگان از ميان کف توری به پايين می‌افتد و در زيرکف انباشته می‌شود و بعداً به صورت مکانيکی جمع آوری می‌شود.
در پنسيلوانيا از سيم روکش‌دار ( vinyl-coated ) (اينچ 1/2 × 1/4) استفاده می‌شود که تمام ناحيه کف را می‌پوشاند.
اين بستر انتشار بيماری را به حد اقل می‌رساند همچنين شبکه وينيل به آسانی تميز می‌شود کف سالن بايد مناسب باشد که بهتر است سيمانی باشد و يک زهکش فاضلاب در کف برای تميز کردن مورد نياز است.
استفاده ازيک ماده‌ای که رطوبت را جذب کند و مانند يک عايق عمل کند، سدی بين کف و پرندگان باشد و از نظر قيمت، اقتصادی باشد مانند استفاده از يک مقوای نازک که، اطراف مادر مصنوعی را احاطه کرده باشد .


در دو هفته اول 55 پرنده در هر متر مربع     11×5 = 0/09 = 0/3 × 0/3 = f6
تا سن 6 هفتگی30 پرنده در متر مربع         33 = 3 × 11 = f6 جوجه

ظرفيت چتر مادر مصنوعی، تعداد پرندگانی را که می‌توان در هر واحد نگهداری کرد را تعيين می‌کند.
در هر فوت مربع 5 جوجه در 2 هفته اول و پس از آن تا سن 6 هفتگی به 3 جوجه در هر فوت مربع کاهش می‌دهيم.
در هفته اول پرورش از يک گالن آب به عنوان يک مخزن برای هر200 جوجه استفاده می‌کنيم جوجه‌ها می‌توانند به يک آبخوری اتوماتيک دسترسی داشته باشند به هر حال انتقال آب از مخزن به آبخوری اتوماتيک به صورت تدريجی است سهم هر جوجه، 3/4 اينچ از فضای خوراک دهنده می‌باشد.

توصيه های پرورش دهندگان برای موفقيت بيشتر در پرورش :
1- محل پرورش يا باتری جوجه بايد قبل از ورود جوجه کاملاًتميز و ضد عفونی شود
2- روشن شدن مادر مصنوعی يا باتری گرمايی حداقل 4 ساعت قبل از ورود جوجه‌ها، چک کردن چتر مادر مصنوعی يا دماسنج باتری و استفاده از دمای c ْ 35 ( f ْ 95 ) برای شروع و کاهش دما هر هفته c ْ 2/8 ( f 5 ) تا چهار هفتگی که در اين زمان به مکمل گرمای نيازی نداريم.
3- سالن پرورش بايد دارای تهويه مناسب باشد و آمونياک توليد شده را خارج کند اگر بوی آمونياک در سالن حس شد احتياج به جريان هوای اضافی در سالن داريم.
4- مخزن آبخوری بايد تميز و هر روز پر شود، اطراف آبخوری خشک باشد.
5- جيره استارتر حدود 28 در صد پروتئين داشته باشد . جيره های استارترآماده بوقلمون می‌تواند در تغذيه پرندگان شکاری مورد استفاده قرار بگيرد و نتايج رضايتبخش هم دارد.
6- چک کردن روزانه جوجه‌ها جهت کانی باليسم و بيماری.
خارج کردن جوجه های مرده (تلف شده) از سالن و ترجيحاً استفاده ازکوره لاشه‌سوز يا گودال عميق برای از بردن لاشه‌ها .

Growing chukars (رشد کبک)
تجربيات گذشته نشان می‌دهد که نگهداری کبک در قفس های پرواز با کف توری (سيمی ) بهتر است.
کبک‌ها به بيماری سرسياه (Black head) (عامل بيماری يک انگل پروتوزوآ که به کبد و cca حمله می‌کند)، کوکسيدوز، کرمهای چينه دان، روده که باعث مرگ و مير آنها می‌شود خيلی حساس هستند.
قفسهای پرورش ( Growing pens ) می‌تواند از جوجه کشی جدا شوند پرنده‌ها را از دوهفتگی می‌توان در قفسهای پرواز قرار داد.اندازه قفسهای پرواز را می‌توانيم تغيير دهيم اما بايد به اندازه کافی بزرگ باشد و امکان پرواز در آن وجود داشته باشد، اندازه قفس می‌تواند به صورت عرض حدود 12feet و طول آن 100feet باشد ( شکل 8a و8b ) . کف‌ها سيمی 1 اينچ تور پوشيده شده است .

 m12×/300 = 3/60
30 = 0/30 × 100

يکی از مشکلات پرورش، ازدحام جمعيت است که بايد از آن دوری کرد . قانون thumb هر پرنده به 2feet مربع فضا د رقفسهای پرواز نياز دارد . 6 پرنده در مترمربع
دردانشگاه کاليفرنيا از کف های دولايه استفاده می‌شود که دما و نور در آنها کنترل می‌شود.
50/1         0/750              0/60
اندازه هر قفس 5 feet widc 5 × 5/2 feet deep × 2 feet high
تقريباً 25 پرنده در هر واحد تا سن 16 هفتگی نگهداری می‌شوند.
شيب کف هرواحد 1/2 اينچ × 1 اينچ ساخته می‌شود .
يک منبع آب اتوماتيک در بيرون قفس نصب می‌شود و آب تازه ( خنک ) برای پرندگان تهيه می‌کند .سينی‌ها را به راحتی می‌توان تميز کرد
cm 48/30 ---- foot

رشد و فروش Growth and marketing
کبک‌ها در طی 12 هفته اول رشد سريعی دارند و در چهار هفته بعد رشد آنها آهسته می‌شود در 16 هفتگی کبک‌ها تقريباً 92 درصد وزن بالغ را بدست می‌آورند .
يک کبک نر تقريباً در 9 هفتگی به يک پوند می‌رسد و تقريباً 3/75 پوند خوراک مصرف کرده است .
وزن ماده‌ها در12 هفتگی به يک پوند می‌رسد و درحدود 4/5 پوند خوراک مصرف می‌کنند .
در 16 تا 20 هفتگی کبک‌ها را به بازار می‌فرستند به دليل مسائل اقتصادی کبک‌ها نبايد بيش تر از 20 هفته نگه داشته شوند مگر اينکه برای فعاليت خاصی که هزينه خوراک و کارگر را تامين کند .
ميانگين وزن زنده پرندگان بايد حدود 1/32 پوند ( gr 600 ) باشد که در حدود 20 هفتگی به اين وزن رسيده باشند
گرم 1702/5 = 454 × 3/75
روزانه گرم 27 = 63 ÷ 1702/5  روز  63 = 7× 9
پرنده نر
گرم 2043 = 454 × 4/5
گرم 24 = 84 ÷2043             /                 84= 7 × 12 پرنده ماده
روزانه گرم 25 = 2 ÷ 24 + 27
روز 112 = 70 × 16
 

ميزان نور برای رشد پرندگان liting for growing brids
بعد از هفته اول پرورش، نور کم باشدت پايين «کمتر از 0/5 فوت candle ---- foot» استفاده شود تا کانی بايسم به حد اقل برسد و فعاليت پرندگان کم شود برای (shoothing club activity)
موقعی که پرندگان در قفسهای پرواز نگهداری می‌شوند فقط بايد نور طبيعی وجود داشته باشد.
پرندگانی که برای توليد گوشت پرورش داده می‌شند بايد به سرعت به وزن فروش برسند ،برای اين هدف يک چرخه (سيکل) روشنايی متناوب ( 2d : L 1 )، 8 بار در 24 ساعت يا 20 ساعت روشنايی مداوم برای توليد بهترين وزن در کبک‌ها استفاده شد .
نور با شدت کم در حدود 0/5 فوت(5 lux) dandles بايد استفاده شود.

تغذيه Nutrition
منشاء پروتئين همه بافتها، شامل توده عمده عضلات بدن، پروتئين ه واسيدهای آمينه جيره می‌باشد.
بدن پرندگان شبيه بدن انسانها ست و آنها استعداد قابل توجهی برای ذخيره کردن انرژی اضافی غذا به شکل چربی دارند. مسلماً مقدار چربی روی لاشه کبک برای آن گوشتهايی که بدون يخ زدن حمل و نقل می‌شوند ممکن است مطلوب باشد.
فرمول جيره غذايی در دانشگاه کاليفرنيا برای کبک‌ها درجدول 3 آورده است.
مقدار پروتئين جيره استارتر 25 درصد پيشنهاد شده است . اين سطح پروتئين برای رشد رضايتبخش کبک‌ها کافی است.
برای آنهايی که تمايل دارند پروتئين جيره استارتر افزايش دهند، پيشنهاد می‌کنيم به روش زير عمل کنند:

28 % پروتئين جيره برای دوهفته 24 % پروتئين جيره برای 4 هفته پس از آن 20 % پروتئين جيره و 16% پروتئين برای کبکهايی که تخم می‌گذارند مناسب است .
 

در هر کيلو جيره :
Iu 500 _____ ويتامين A
Iu 1500_____ ويتامين D3
Iu 20 _____ ويتامين E
2/0 ____( menadion bisalfide ) فياديون بی سولفيد ____در ميلی گرم
6/0 ____ ايبوفلاوين
40/0 ____ نياسين
20/0 ____پنتوتنات کلسيم
0/5 ____ فلاسين
5/0 ____ويتامين B12
140/0 ____ سولفات منگنز ( mnso40 h2o )
120/0 ____اکسيد روی zno
10/0 ____ gallomycin
40/0 ____ BHT

مديريت مولد Management of Breeder
برای عملکرد مطلوب، کبک های بالغ ( Breeder ) بايد در قفسهای دوتايی (جفتی)، قفسهای گروهی با کف سيمی (توری) يا در جاهائيکه دما و نور را بتوان کنترل کرد نگهداری کرد.
هنگاميکه کبک‌ها تمايل به جفت گيری دارند (آماده جفتگيری می‌شوند)، با استفاده از سيستم قفسی تکی می‌توان از عملکرد هر پرنده به آسانی اطلاع پيدا کرد.
اغلب روشهای اقتصادی برای نگهداری کبک های Breeder در گروه های جفتگيری (mass-mated )، بر روی بستر است که نسبت جفتگيری يک نر با چهار ماده می‌باشد . اين نسبت ممکن است تغيير کند، کم شود يا زياد شود که به نژاد و عوامل محيطی بستگی دارد .
نگهداری کبک‌ها در بيرون از قفس در تعدادی از ناحيه های ايالات متحده تجربه شده است. اغلب زيان‌ها مربوط به اين سيستم مديريتی است که پرندگان را در معرض شرايط آب و هوايی نامناسب قرار می‌دهد و خطر ابتلا به بيماری های سرسياه Biackhead)). کوکسيدوز دو بيماری که می‌تواند موجب تلفات بالا شود .

مديريت قفس های تکی Individual cage management
در مزرعه تحقيقاتی دانشگاه کاليفرنيا ، قفسهای پرورشی به اندازه کافی بزرگ هستند و در هر قفس يک جفت نر و ماده يا يک نر و دو ماده نگهداری می شوند .
همه قفسها دارای شيب هستندو اندازه آنها 12 اينچ wide × 24 اينچ deep × 15 اينچ high.
1/2 اينچ × 1 اينچ به شيب کف سيمی در حدود 2 اينچ از پشت به جلو جوش خورده است.
دو اينچ deep ( V ) گالوانيزه شده آبخوری ناودانی به پشت قفسی متصل است.
مديريت قفس های گروهی Colony eage management
سيستم ديگر که استفاده می‌شود شامل قفس های گروهی سيمی است که اندازه آن 60 اينچ wide × 28 اينچ 28 اينچ deep × 20 اينچ high است.
 51× 71 × 153
شيب کف 1/2 اينچ است که يک شبکه توری به آن جوش خورده است که اجازه می‌دهد تخم‌ها به طرف جلوی قفس بروند .
هر قفس به يک تنظيم کننده سطح آب مجهز است .
قفس‌ها برای 12 پرنده، 3 نر و 9 ماده آماده می‌شوند .

مديريت بستر Floor management
شايد روش اقتصادی مديريت پرندگان نگهداری آنها دربستر است.
بسترها بايد بتن (سفت) باشد و به زهکش فاضلاب برای شستن مجهز باشد.
ازوسايل بايد با يک ماده نشت ناپذير برای شستن راحت، پوشيده شده باشند.
ديوارها خوراک دهنده يا دانخوريها ی اتوماتيک که باعث کاهش کار خوراک دادن می‌شود می‌توان استفاده کرد. موقعيت جعبه لانه های تخم گذاری، در امتداد ديوارهای بستر قفس که تعداد تخم‌های کثيف و شکسته را کاهش می‌دهد . در مديريت بستر اغلب از لانه های تخم گذاری گروهی استفاده می‌شود که يک فوت مربع جعبه لانه تخم گذاری برای هر 6 کبک است.

نسبت جفت گيری Mating Ratio
در طبيعت، کبک‌ها معمولاً به صورت جفت جفت ( يک نر با يک ماده ) هستند. اما در اسارت 1 نر می‌تواند با 3 يا 4 ماده در قفس های گروهی يا در سيستم پروش برروی بستر جفتگيری کند. اين نسبت برای تعيين ميزان با روری تخم‌ها خيلی مهم است.

باروری Fertility
باروری پائين می‌تواند ناشی از تعدادی مشکلات مديريتی باشد:
1- سن کبک‌ها موقعی که تحريک نوری داده می‌شوند.
ثابت شده است که پرندگان قبل از تحريک شدن برای تخم گذاری بايد کمتر از 30 هفته سن داشته باشد
2- کمبود پروتئين، ويتامين‌ها يا اسيد های آمينه ضروری در جيره .
3- مديريت
نور ناکافی يا کمی نور (Poor or inadeghting)
استرس مربوط به آب و هوا (Overxposure to climatic stress)
بروز کافی باليسم، موجب کاهش باروری می‌شود.

بيماری
بيش از همه بيماری حاد سبب کاهش باروری می‌شود و متعاقب آن تخم گذاری می‌شود. از بيماريهای معدود شناخته شده که روی باروری تاثير می‌گذارد برونشيت، نيوکاسل و سالمونلا.
معمولاًميزان باروری در کبک‌هايی که بصورت گروهی در روی بستر جفتگيری می‌کنند در مقايسه با آنهايی که به صورت جفت جفت در قفس نگهداری می‌شوند بالاتر است.
گروه ماده‌هايی که برروی بستر جفتگيری می‌کنند معمولاً با بيش از يک نر جفتگيری می‌کنند بنابراين ميزان باروری تخم‌ها بيشتر است.
ميزان باروری پائين که در طی 2هفته اول تخم گذاری اتفاق می‌افتد می‌تواند به افت توان نرها نسبت داده شود مخصوصاً اگر از برنامه نور مصنوعی برای تحريک، خارج از فصل تخم گذاری استفاده شده باشد .اين نتايج نشان می‌دهد که اثرات باروری برای تقريباً 6 روز در نر‌ها بالاست، بنابراين نرها ی خالص بايد با ماده‌ها حد اقل يکمرتبه درهر هفته جفتگيری کنند.

توليد تخم Egg Production
در بهار زمانی که وضعيت نور مساعداست توليد مثل کبک‌ها زياد است به هر حال ممکن است تخم‌گذاری در کبک در هر زمان از سال با نور دهی مناسب انجام شود.
درآماده سازی برای تخم گذاری، چوکارها بايد يک دوره با نور تحريک نشوند و 2 گروه از پرندگان به طور متناوب به وسيله نور تحريک شوند يا تحريک نشوند و ممکن است که يک گروه يا گروه هايی برای توليد تخم در همه زمانها صرفنظر از فصل برگزيده شوند.
تجربه نشان داده که توليد تخم در کبک های جوان (در سن 35 تا 40) هفتگی در اولين دوره تخم‌گذاری کمتر از آنهايی است که در دومين دوره تخم گذاری هستند (شکل 15).
استفاده از نور مصنوعی برای تحريک تخم‌گذاری يک اشکال دارد که نرها تقريباً دو هفته ديرتر از ماده‌ها به بلوغ جنسی می‌رسند. برای جلوگيری از اين مشکل، نرها بايد به صورت جدا از ماده‌ها، دو هفته زودتر تحريک نوری شوند. برای توليد تخم، شدت نور در حدود 5 تا 10 فوت candle (lux 100تا 50 ) مناسب است در طی دوره استراحت، که تحريک نوری داده نمی شوند (ساعت 8 روشنايی ساعت16 تاريکی)، شدت نور بايد حدود 0/5 فوت candle (lux 5) باشد.
برای گرفتن نتيجه مطلوب (For maximum canditioniy) در طی دوره استراحت، دوره تاريکی نبايد توسط نور حتی برای يک مدت کوتاه قطع شود.
در دانشگاه کاليفرنيا برای کبک‌ها از ساعت 4 صبح تا 10 بعد از ظهر نوردهی انجام می‌شود. پيک توليد 8 ساعت بعد از شروع روشنايی اتفاق می‌افتد.
تقريباً 50 درصد تخم‌ها بين ساعت های 9 صبح يا ظهر و باقيمانده از 1 تا 7 بعد از ظهر گذاشته شود. مدارک کافی وجود دارد که نشان می‌دهد کبک‌ها رامی توان برای دوسال توليد رضايتبخش نگهداری کرد بعد از سن دوسالگی، خصوصيات توليد مثل ( باروری وجوجه درآوری ) يک کاهش رانشان می‌دهد .بعضی از پرورش دهندگان ترجيح می‌دهند که بعضی از نرهای سال اول رابرای سال بعد نگه دارند.

اصول بهداشتی Sanitation
يک برنامه خوب پيشگيری از بيماری سعی می‌کند تجهيزات و ساختمان را تميز نگهدارد بيمار را جدا کند.
رعايت اصول بهداشتی در به حد اقل رساندن شيوع بيماری‌ها کمک می‌کند:
*انتخاب جوجه های سالم و قوی برای تاسيس مزرعه.
*نگهداری جوجه های جوان در حال رشد جدا از پرندگان بالغ.
*تميز نگهد اشتن تجهيزات، ساختمان و محوطه ( Pen )
*جوجه يا پرندگان بالغی که از بيرون وارد مزرعه می‌کنيم قبل از اينکه به پرندگان قبلی اضافه کنيم حداقل بايد 30 روز در قرنطينه نگهداری کنيم.
*هرگز نبايد ازدحام ( شلوغی ) جوجه‌ها يا پرندگان مزرعه داشته باشد .
ازدحام باعث افزايش کافی باليسم، تخم‌ها ی شکسته، vent Picking، و ديگر مشکلات می‌گردد.
* قرار دادن پرندگان مرده در کوره لاشه سوز يا يک گودال که برای اين کار اختصاص داده شده است .
*آماده کردن جيره غذايی مناسب برای همه گروههای سنی
* زمانيکه يک بيماری مشاهده می‌شود بايد آن پرندگان را در قرنطينه نگهداری کنيم واز پرندگان بيمار برای تشخيص بيماری در آزمايشگاه نمونه گيری شود.

مطالب مرتبط :

    پرورش کبک از تخم تا جوجه

    تاثیر وزن تخم کبک بر افزایش راندمان در جوجه گیری

    تصاویر کبک

---------------------------------------------------------------------