loading...
دستگاه جوجه کشی(نفیس مهر ماسوله)
نفیس مهر بازدید : 4890 12 سال پیش نظرات (1)

 

   جوجه کشی مرغ عشق

پرورش مرغ عشق 

شرايط تکثير

برای تکثير مرغ عشق نيازی به وسايل خيلی گران قيمت و زحمت زياد نيست ، کافی است به آن دل بدهيد و واقعا حوصله داشته باشيد.

1- به ازای هرجفت مرغ عشقی که داريد يک خانه تخم بگيريد ، بهتر است خانه پلاستيکی باشد (در بازار هم خانه چوبی و هم پلاستيکی موجود است ، لانه پلاستيکی بهتر می باشد چون به راحتی قابل شست و شو بوده و مثل چوب نيست که موجودات ذره بينی لای درزها و سوراخهايش رشد کنند).

2- لانه را بعد از خريد با آب گرم و مايع ظرفشويی خوب بشوييد و 2 ساعت در معرض نور آفتاب بگذاريد تا کاملا خشک و ضد عفونی شود.

3- لانه را نه خيلی بالا و نه در کف قفس ، بلکه در وسط يکی از ديواره های قفس بگذاريد جلوی در لانه طوری يک ميله را به موازاتش قرار بدهيد تا پرنده بتواند راحت به درون لانه برود.

4-  پرنده را با انواع ميوه ها مثل سيب ، گلابی ، پوست هندونه و انواع سبزيها مثل شويد و هويج و جعفری تغذيه کنيد و البته جوانه گندم هم که يک غذای بسيار ايده آل و مقوی محسوب می شود را فراموش نکنيد . آب تازه را همواره در اختيار پرنده خود بگذاريد (ويتامين و کلسيم را هفته ای دو بار به آب آنها اضافه کنيد).

5- جای نه گرم و نه سرد و بدون جريان شديد هوا را برای قرار دادن قفس در نظر بگيريد.

مدت زمان لازم برای جفت شدن مرغ عشق نر و ماده

نمی شود زمان مشخصی را عنوان کرد ، اين امر کاملا به خصوصيات مرغ عشق بستگی دارد بعضی ها شديدا گوشه گير هستند  (معمولا در مرغ عشقهای ماده بيشتر ديده می شود) و ديرتر عادت می کنند هرچه محيط برايشان مستعد تر باشد سريعتر جفت می شوند. سعی کنيد محيطی ساکت برايشان فراهم کنيد و وسايل بازی و ظرف آب برای حمام و سبزيجاتی مثل هويج ، شويد و جعفری برايشان بگذاريد.اگر بسيار مشتاق داشتن يک جفت تخمگذار هستيد توصيه می کنم جفتی که سابقه تخمگذاری داشته اند را خريداری کنيد.

توليد مثل

برای‌ موفقيت‌ درجوجه‌ گرفتن‌ بايد به‌ موارد زير توجه‌ شود :

1- فراهم‌ آوردن‌ شرايط مناسب‌ نگهداری‌ و تغذيه.

2- قرار دادن‌ جعبه‌ آشيانه‌ : يک ‌محرک‌ برای‌ توليد مثل‌ محسوب‌ می‌شود. برای‌ مرغ‌ عشق‌ جعبه‌ آشيانه‌ به‌اندازه ‌23‚17‚17 سانتيمتر و ورودی‌ به‌ قطر 4-5 سانتيمتر مناسب‌ است . وجود يک‌ميله‌ جلوی‌ سوراخ‌ ورودی‌ کمک‌ می‌کند پرنده‌ نر جفت‌ خود را هنگام‌ خوابيدن‌ روی‌تخم‌ها بهتر تغذيه‌ کند. ضمنا مرغ‌ عشق‌ تخم‌ را مستقيما روی‌ کف لانه‌ می‌گذارد و نياز به‌ وسيله ‌ديگری‌ نيست‌.

3- استرس ‌: استرس‌ را بايد به‌ حداقل‌ رساند. صاحبان‌ وسواسی‌ يا فضول‌ که‌ بطور متناوب‌ داخل‌ جعبه‌ آشيانه‌ را نگاه‌ می‌کنند و نيز ظاهر شدن‌ شکارچيانی‌ مانند گربه‌ اطراف‌ قفس‌ از عوامل‌ مهم ‌استرسزا‌ محسوب‌ می‌شوند.

4- نقش‌ تحريک‌ ساير پرندگان ‌: می‌توان‌ چند جفت‌ مرغ‌ عشق‌ را در قفس‌های‌ مجزا ولی‌ در کنار يکديگر قرار داد. صدای‌ هر جفت‌ می‌تواند جفت ‌های ديگر‌ را به‌ نشان‌ دادن‌ رفتار توليد مثلی‌ تشويق‌ کند.

5- تأثير نور : افزايش‌ تدريجی‌ مدت‌ زمان‌ وجود نور تحريک ‌مناسبی‌ است . فصل‌ جفت‌گيری‌ مرغ‌ عشق (معمولا) بهار و تابستان‌ است‌. شما می توانيد در زمستان با روشن نگه داشتن چراغها تا پاسی از شب پرندگان خود را به جفتگيری تحريک کنيد.

ناباروری

بعضی مرغ عشقهای نر توانايی باروری ندارند اين مشکلات که اغلب ژنتيکی هستند درمانی ندارد . گروهی از مرغ عشقها هم هستند که با هم جفت نمی شوند، يعنی گرچه سعی در جوجه دار شدن دارند اما تخم حاصل ، بی نطفه است  . البته علت اول بيشتر اتفاق می افتد که شما می توانيد پرنده نر را عوض کنيد.
بعضی وقتها اين امکان وجود دارد که بتوان مشکل بی نطفه بودن تخم را حل کرد (در بيشتر موارد مربوط به پرنده نر می شود. در صورتی که اين مشکل در پرنده نر از نوع ژنتيکی نباشد امکان درمان آن وجود دارد. کمبود ويتامين
D و E و برخی از مينرالها در پرنده باعث ناباروری آن می شود. سعی کنيد که از داروخانه دامپزشکی مولتی ويتامين و مينرال (مواد معدنی) تهيه کنيد. اکيدا توصيه می کنم جوانه گندم تازه را نيز در اختيار پرنده بگذاريد. جوانه گندم يکی از مقوی ترين مواد غذايی برای اکثر موجودات است. تخم کتان را نيز در جيره غذايی مرغ عشق خود بگنجانيد چرا که به نطفه سازی کمک ميکند ولی ميزان زياد تخم کتان می تواند مشکل آفرين باشد ، زيرا دانه ای بسيار چرب است و مصرف بيش از اندازه آن ، به کبد پرنده آسيب وارد می کند ؛ اين کارها را انجام داده و اگر بعد از 2 يا 3 سری تخم گذاری ، بازهم مشکل ادامه داشت ، می توانيد مطمئن باشيد که مشکل پرنده شما ژنتيکی بوده و راه درمانی ندارد).
جفت گيری در مرغ عشقها دليل بر تخم گذاری آنها نيست. ممکن
است که دو مرغ با هم جفت باشند اما تا مدت ها از تخم گذاری خبری نباشد. اگر علل ژنتيکی و بيماری را فاکتور بگيريم ، علل ديگری نيز چون اضطراب ، عدم وجود لانه تخم گذاری باب ميل ، کوچک بودن قفس و همچنين کمبود غذا و آب باعث اين مسئله هستند. بايد محيط زندگی مرغ عشق های جفت گيری کرده به گونه ای باشد که هميشه اين اطمينان را حس کنند که غذا و آب به ميزان فراوان و بيش از نياز در اختيارشان خواهد بود. در صورتی که همه چيز نرمال باشد ، يعنی نر و ماده هر دو کاملا سالم باشند و فضای لانه نيز آماده باشد، مرغ ماده تا 6 تخم می گذارد مرغ ماده هنگامی که شروع به تخم گذاری می کند اين کار را تا زمانی ادامه می دهد که صدای نبض جوجه درون يکی از تخمها را بشنود. در اين حالت از توليد تخم بيشتر اجتناب کرده و به گرم نگه داشتن و خوابيدن بر روری تخم های باقی مانده اکتفا می کند. اگر به هر دليل يکی از تخم ها خراب شود ، خود ماده اين مسئله را متوجه شده و آن را بيرون می اندازد. البته توجه کنيد که ممکن است تخم بيرون انداخته شده سالم باشد و تنها به اشتباه و يا کمبود فضا و حرکات مادر در لانه بيرون بيفتد. هفت روز پس از اينکه مرغ بر روی تخم خوابيد می توانيد خودتان سالم بودن تخم را امتحان کنيد. برای اينکار به آرامی تخم را برداشته و در فضای تاريک در مقابل يک لامپ پرنور نگاه داريد ، بايد يک لکه سياه در وسط تخم ببينيد ؛ اين لکه همان جنين است که کم کم بزرگ شده و کل فضای تخم را ميگيرد. تقريبا 18 تا 21 روز طول می کشد تا جوجه از تخم بيرون بيايد. جوجه ابتدا کور است و قدرت بينايی ندارد و پس از 7 تا 10 روز چشم باز می کند.

نکته : بعضی موارد ممکن است مرغ عشق ماده پس از اينکه جوجه هايش از تخم بيرون آمدند بعضی از آنها ترد کرده و از لانه بيرون  بياندازد ، يکی از علل اين مسئله فقدان غذا در قفس است چرا که در حين بزرگ کردن جوجه مصرف غذای مرغ عشق ها چند برابر می شود ، اگر با چنين موردی مواجه شديد به آرامی جوجه را در دهانه لانه قرار دهيد ، در اين حالت مادر جوجه را به درون لانه و به زير شکم خود هدايت می کند اما اگر اين اتفاق باز هم تکرار شد يا بايد جوجه را در زير شکم مرغ عشق ديگری که خود صاحب جوجه است قرار دهيد و يا اينکه خودتان نقش مادر را برايش ايفا کرده و آن را بزرگ کنيد.

کنترل تخمها

طريقه تشخيص نطفه دار بودن تخم :

 
بوسيله يک منبع روشنايی مثل چراغ قوه ، به تخم نور بتابانيد (بايد حدود 4 تا 6 روز  از زمان تخمگذاری گذشته باشد_در اين زمان جنين در حال تشکيل به راحتی قابل تشخيص می باشد) در صورت وجود جنين يک لکه تيره درون تخم مشاهده می گردد (اگر در اواخر دوران جنينی به تخم حاوی جنين زنده نگاه کنيد قادر به ديدن حرکات ظريفی خواهيد بود که نشان دهنده حيات جنين درون تخم می باشد) در غير اين صورت (عدم رويت لکه) می توانيد به هرز بودن تخم يقين داشته باشيد و آن را دور بياندازيد.

تشخيص تخم با جنين مرده :

بعضی از اوقات جنين درون تخم به دلايلی می ميرد ؛ علل احتمالی آن می تواند به قرار زير باشد :

** فقدان مواد غذای حياتی در تخم
** بيماری عفونی
** پيدايش فاکتور لتال به دليل هم خونی
** وجود مواد سمی درون خوارک والدين ( پيش از تخمگذاری)
** صدمه فيزيکی و ورود عوامل بيماری زا به درون تخم (اگر تخمی صدمه فيزيکی ناچيزی ديده باشد می توان ترک را بوسيله لاک ناخن و يا چسب پوشاند هرچند که احتمال جوجه شدن تخم ، به دليل احتمال ورود عوامل ويروسی ، باکتريايی و ... کاهش می يابد)
** آلودگی تخم بوسيله مدفوع مادر و يا جوجه های بزرگتر
 
مرگ جنين را به دو صورت می توان تشخيص داد :

1_عدم رسيدگی به تخم و آلوده شدن تخم با مدفوع ( همانطور که ذکر گرديد همين آلوده شده بوسيله مدفوع به دليل مختل کردن تبادل رطوبت و اکسيژن با محيط خود می تواند عامل مرگ جنين باشد) :

به دلايل مختلف ممکن
است اين اتقاق رخ دهد از جمله کثيف بودن ذاتی ،  بيمار بودن (در اين حالت بايد مرغ عشق ماده را از قفس تکثير دور کرد و تخمها را نيز درو ريخت چون احتمال سرايت بيماری به آنها و ايجاد اپيدمی وجود دارد) و يا جوان بودن مرغ عشق ماده ؛ در  اين صورت (اگر احتمال می دهيد که هنوز جنين درون تخم زنده است) بايد مبادرت به شستشوی تخم ها نماييد ؛ برای اين کار تخمها را در ظرفی حاوی آب گرم (حداکثر 35 تا 40 درجه سانتی گراد) قرار داده و صبر کنيد تا کثافات آن حل شود ، متاسفانه در اين حالت لايه پروتئينی نازک سطح تخم نيز از بين رفته و تخم قابليت تنظيم رطوبت و ممانعت از ورود باکتری ها را از دست ميدهد که اين امر اغلب منجر به تلف شدن جنين می گردد به همين دليل بايد معقول بودن شستشوی تخم را مورد سوال قرار داد.

2_تيره شدن غير عادی تخم (اين تيرگی را نبايد با تيرگی تخم در اواخر دوران جنينی اشتباه گرفت بلکه اين امر به دليل فساد تخم حادث می گردد و برای افراد حرفه ای تشخيص آن بسی سهل و آسان است).

پرورش مرغ عشق

 موطن مرغ عشق

وطن مرغ عشق قاره استرالياست ، اين طوطی موجدار کوچک حدود 160 سال است که به عنوان حيوان خانگی رايج شده . در سال 1840 اولين مرغ عشق ها توسط محقق انگليسی به نام جان گولد به اروپا برده شد. گولد منطقه اصلی زيست و توليد مثل پرنده را جنوب و جنوب غربی استراليا ميداند ، در اين مناطق مرغ عشق های وحشی در فصل بهار در گروههای بزرگ به توليد مثل می پردازند.مدت زمان توليد مثل پرنده به طور غير مستقيم به بارندگی وابسته است چراکه تخم های نيمه رسيده علوفه ها خوراک جوجه های اين پرنده را تشکيل می دهند. مرغ عشق در سوراخ درختان مناطق مناسبی را برای تخمگذاری يافته و شروع به تخمگذاری ميکند؛ اين پرنده در گروههای بزرگ و در محيطی محدود لانه سازی کرده و شروع به زادآوری می نمايد و همانطور که گفته شد تعداد دفعات زادآوری به ميزان خوراک مورد نياز جوجه ها بستگی دارد و در صورت عدم وجود غذای کافی پرندگان دسته جمعی به مناطق ديگر کوچ می کنند.


 خريد مرغ عشق

شايد به جرات بتوان گفت خريد يک پرنده آن هم بوسيله يک شخص مبتدی از نگهداری آن مهمتر و خطيرتر است چراکه در صورت عدم دقت احتمال خريد يک پرنده بيمار وجود دارد که اين کار علاوه بر دلسرد کردن فرد ، ديگر پرندگان او و همچنين گاه خودش را در معرض ابتلا به امراض خطرناک قرار خواهد داد.

برای اينکه خريد مناسبی داشته باشيم يا بايد به همراه يک شخص ماهر و متخصص اقدام به اين کار کنيم و يا از منابع معتبر و تجربيات ديگران (به علاوه کمی آزمون و خطا) استفاده نماييم ؛ به طور قطع و يقين به همراه بردن يک شخص متبهر شانس خريدن يک پرنده ايده آل را بسيار بالا می برد اما هميشه اين کار ممکن نيست پس بايد فوت و فن اين کار را آموخت تا در صورت لزوم بتوان از آن استفاده کرد.

نکاتی که در هنگام خريد بايد به آن توجه کرد

1- مرغ عشق بايد سر حال و شاد باشد و مرتبا جست و خيز کرده و آواز بخواند ، البته ساکت و آرام بودن پرنده صرفا به معنای بيمار بودن آن نيست چراکه عموما مرغ عشق ها در طول روز نيز می خوابند.

2-  پرهای پرنده بايد مرتب باشد ، مرغ عشق مريض به پرهايش رسيدگی نمی کند و پرهايش کثيف و به هم ريخته می باشد.

3- پرهای مخرج ( محل دفع فضولات ) پرنده بايد به صورت کرکهای سفيد و تميز بوده و همچنين خود مخرج صورتی رنگ باشد ، با فوت کردن به اين قسمت می توانيد به اين قضيه پی برد.

4- چشمهای پرنده سالم ، گرد و براق و سياه است (البته نژاد آلبينو دارای چشمهايی قرمز است) اگر پرنده در حالت استراحت نباشد ، نبايد چشمهايش خمار و بی حال باشند.

5-  پاهای مرغ عشق سالم و جوان فلسهای تميز ، نرم و لطيف دارد.

6- دم پرنده سالم هميشه در راستای بدنش می باشد.

7- مدفوع پرنده نبايد حالت آبکی داشته باشد (برای مطلع شدن به کف قفسی که پرنده در آن قرار دارد نگاه کنيد).

اگر در هنگام خريد به اين نکات توجه کنيد می توانيد مطمئن باشيد که انتخاب شما صحيح خواهد بود.

 

 مشخصات

پرورش مرغ عشق

مرغ عشق اهلی حيوانی است خجالتی، اما اگر از هنگام تولد با انسان خو بگيرد می تواند دست آموز شود . طول بدن اين پرنده بين 23 تا 26 سانتيمتر می باشد ، استانداردهای رايج بين المللی مربوط به کميته های معتبر جهانی از جمله DWV , COM , DKB  طول 24 سانتيمتر را تعيين کرده اند . طول عمری بين 7 تا 8 داشته و وزنی در حدود 40 تا 45 گرم دارد.

در جدول ذيل اندازه های ذکر شده در منابع مختلف را مشاهده می نماييد :

ماخذ              

اندازه (بر حسب ميلی متر)

Russ (سال1881)

260-210

Enehjelm (سال1957)

220-170

Schone-Arnold (سال 1960)

208-175

مرغ عشق دارای منقار خميده‌ بوده و نوک پايينی کوچکتر از بالايی می باشد ، شکل‌ انگشتان‌ پاهايش‌ به صورت دو انگشت‌ رو به‌ جلو و دو انگشت رو به‌ عقب است.‌در سن 3 ماهگی از نظر جنسی بالغ شده اما در حدود 5 - 6 ماهگی جفتگيری می کند. مرغ‌ عشق‌ ماده‌ در هر نوبت‌ به‌ طور متوسط 4 - 6 تخم‌ می‌گذارد (در موارد استثنايی 8 تخم و در پرنده تازه بالغ گذاشتن 3 تخم نيز مشاهده شده). جوجه‌ها 18- 21 روز بعد از تخم‌ بيرون‌ آمده‌ و 24 - 28 روز در لانه‌ می‌مانند.
رنگ طبيعی اين حيوان سبز روشن با صورتی زرد و نقش موجی سياه می باشد ، پلکها بسيار نازک هستند و از سمت پاين به بالا جمع می شوند.

 تشخيص جنسيت

برای فهميدن جنس نر و ماده اين حيوان بهترين گزينه توجه به پوستی است که در بالای منقار قرار دارد ، (و سوراخهای بينی در آن قرار دارد) می باشد.در نوع نر رنگ اين پوست آبی تيره و يا بنفش است اما در نوع ماده آبی بسيار روشن با هاله ای سفيد در اطراف سوراخهای بينی(بالاخص در ماده های جوان) ٬ قهوه ای يا متمايل به قوه ای است . رنگ آبی اين پوست در نوع نر همواره مشخص است البته در نرها مريض و يا پير اين رنگ مات شده و ترکهايی در آن ديده می شود ، اما رنگ اين پوست در ماده ها متغير است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از اين مدت تيره تر و چروک دار می گردد.

 تغذيه ، نگه داری و تربيت مرغ عشق

تغذيه‌

غذای‌ اصلی‌ مرغ‌ عشق‌ در اسارت‌ و آزادی‌ دانه ‌است‌. دانه‌ها شامل‌ 2 گروه‌ مهم‌ هستند :

1- دانه‌ غلات ‌: کربوهيدرات‌ زياد وچربی‌ کم‌ دارند ، مانند ارزن‌ (طبيعتش سرد و خشک می باشد و دانه ايی قليايی و سرشار از پروتئين و منبعی غنی از ويتامين A و فسفر و املاح معدنی گوناگون است) و ذرت‌.

2- دانه‌های‌ روغنی‌ : چربی‌ زياد وکربوهيدرات‌ کم‌ دارند ، مانند تخم‌ کتان (طبيعتش گرم بوده و حاوی انواع ويتامين و ترکيبات کربوهيدرات و املاح معدنی ميباشد) يا تخم‌ آفتابگردان‌.‌ 

غذای‌ مناسب ‌مرغ‌ عشق‌ ارزن‌ می‌باشد ولی‌ اين‌‌ غذای‌ کاملی‌ نيست‌ بويژه‌ هنگام‌ توليد مثل ‌و برای‌ بالانس‌ کردن‌ آن‌ اضافه‌ کردن‌ يک‌ دانه‌ روغنی‌ (مانند تخم‌ کتان‌) لازم‌ است . علاوه‌ بر اينها سبزيجات‌ (مانند هويج ‌، کلم‌) ، ميوه‌های‌ تازه‌ (مانند سيب‌) و نيز مکمل‌ توصيه‌ می‌شوند. بايد توجه‌ داشت‌ که‌ هر نوع‌ تغيير جيره‌ به‌ تدريج ‌انجام‌ شود.

نکته : حتما به ازای هر يک کيلو ارزن 200 گرم تخم کتان با آن مخلوط کنيد نه بيشتر و نه کمتر چون تخم کتان يه دانه روغنيست و برای تامين بسياری از مواد بدن آنها ، مخصوصا برای گرفتن نطفه موثر ميباشد.

شما می توانيد هفته ای 2_3 بار به اندازه يک قاشق غذاخوری برنج ( به صورت کته ) به مرغ عشق بدهيد.

 نان:  نان سبوس دار و کم نمک را با آب گرم خيس کنيد تا نرم شود و بعد در قفس بگذاريد.

تخم مرغ:  تخم مرغ را به صورت آب پز شده در اختيار آنها بگذاريد(هفته ای 1 يا 2 مرتبه).

جوانه ها : کامل ترين و حياتی ترين بخش جيره غذايی مرغ عشق است (که متاسفانه بسيار مورد غفلت قرار ميگيرد). دانه ها در هنگام جوانه زدن ،‌مملو از ويتامينها و پروتئين ها ، املاح معدنی ، کربوهيدراتها و قندهای طبيعی ميشوند و برای مصرف مرغ عشقها بخصوص جوجه ها بسيار مفيد است ، حداقل هفته ای يک بار به آنها جوانه گندم بدهيد.

مکمل‌:  دو مکمل‌ مهم‌ برای‌ مرغ‌ عشق‌ سنگريزه‌ (يا شن‌) و کف‌ دريا می‌باشند.

پرندگان‌ دانه ‌خوار از جمله ‌مرغ‌ عشق‌ اغلب‌ قبل‌ از خوردن‌ دانه‌ اقدام‌ به‌ خوردن‌ سنگريزه‌ می‌کنند. سنگريزه ‌در سنگدان‌ پرنده‌ کمک‌ به‌ شکستن‌ دانه‌ کرده‌ ونقش‌ مهمی‌ در هضم‌ آن‌ دارد. بايد توجه‌ داشت‌ که‌ سنگريزه‌ آلوده‌ نباشد.سنگريزه را هم ميتوان با ارزن مخلوط کرد(البته با نسبت خيلی اندک) و هم ميتوان جداگانه در يک ظرف دهان گشاد ريخته و در کف قفس گذاشت.
کف دريا پوسته نوعی نرم تن درياييست که حاوی کلسيم بوده و باعث استحکام نوک و همچنين پوسته تخم ها در هنگام توليد مثل می شود . ضمنا پرنده هنگام استفاده از کف دريا نوک خود را به آن می کشد که مانع رشد بيش از حد آن می شود.

آب‌ (برای‌ نوشيدن‌ واستحمام) : آب‌ تازه و‌ در ظرف‌ تميز بايد هميشه‌ در دسترس‌ باشد . بهتر
است آب‌ هر روزعوض‌ شود . پرنده‌ برای‌ آراستن‌ پرهای‌ خود نيز نياز به‌ آب‌ دارد.

ويتامين:  بدن تمام موجودات زنده برای انجام اعمال حياتی نيازمند پروتئين ، کربوهيدرات ، چربی ها ، موادمعدنی و ويتامين هاست و اين نيازها با مصرف مواد غذايی مختلف و متنوع تامين می شود . ويتامين ها دسته ای از مواد مغذی هستند که دارای معدودی از خصوصيات شيميايی می باشند . اين مواد ترکيبات آلی هستند که بوسيله نسوج بدن سنتز نمی شوند و بمقدار خيلی کم وجود آنها در جيره های غذايی لازم است . ترکيبات مذکور اجزا ساختمانی بزرگی از بدن را تشکيل نمی دهند و بيشتر بعنوان تنظيم کننده متابوليسم عمل می کنند . ويتامين ها بصورت محلول در چربی و آب وجود دارند . با توجه به مراتب فوق و از آنجا که مرغ عشقها و ساير پرندگان محصور در قفس ، در طبيعت نيازهای خود را بامصرف دانه های کال و رسيده ، علوفه سبز و بسياری مواد غذايی ديگر تامين می کنند به نظر می رسد استفاده از ويتامين ها برای آنها در زمان زندگی در اسارت ضرورت دارد و ضمنا ارزش غذايی دانه ها بمرور زمان و بر اثر ماندن و انبار شدن کاهش پيدا ميکند و باعث کاهش ميزان ويتامينها موجود در آنها می شود لذا استفاده از مولتی ويتامين ها می تواند اين کاهش را جبران نمايد . وقتی پرنده شما سالم و سرحال هم می باشد بايد علاوه بر ميوه و سبزيجات ، هفته ای دو بار در ظرف آب آنها ، نصف قرص جوشان مولتی ويتامين (يا 12 قطره) و يک چهارم قرص جوشان کلسيم بريزيد (يا 10 قطره). اکيدا توصيه می شود بعد از 24 ساعت ظرف آب را بشوييد (به دليل رشد سريع پارازيتها در اين محيط غنی شده هرگز نگذاريد ظرف آب حاوی مولتی ويتامين بيش از 24 ساعت بماند بلکه آن را به دقت بشوييد).
نکته : موقع شستن ظرف آب ، بهتر می باشد از آب داغ و مقدار بسيار کم مايع ظرفشويی استفاده نموده ، ظرف را با شيشه شور يا با يک مسواک کهنه بشوييد.

  مرغ عشق

 نگهداری

قفس:
ابعاد:  اندازه‌ توصيه‌ شده‌ برای‌ يک‌ جفت‌مرغ‌ عشق‌ 75‚60‚100سانتيمتر می‌باشد. داشتن‌ ميله‌های‌ افقی‌ (نسبت‌ به‌ عمودی‌) ارجح‌ است‌ چرا که‌ پرنده‌ می‌تواند برای‌ بالا رفتن‌ از آن‌استفاده‌ کند.

مکان‌ قفس‌:  قفس‌ را بايد در اتاقی‌ روشن ‌، با هوای‌ مناسب‌ و درجريان‌ (با دمای‌ 1- 26 سانتيگراد بدون‌ تغييرات‌ ناگهانی‌) ، بدون‌ دود سيگار و در گوشه‌ای‌ از اتاق‌ قرار داد تا پرنده‌ احساس‌ امنيت‌ کند . پرنده‌ نبايد در معرض‌تابش‌ مستقيم‌ آفتاب باشد . ارتفاع‌ قفس‌ بهتر است ‌طوری‌ باشد که‌ پرنده‌ حدودا هم‌ سطح‌ چشمان‌ شما باشد تا کنترل آن‌ ساده ‌تر شود . با توجه‌ به‌ اينکه‌ مرغ‌ عشق‌ در شب‌ ساعاتی‌ را می‌خوابد در صورتيکه‌ چراغها روشن‌ است‌ بهتراست‌ روی‌ قفس‌ با پارچه ‌پوشانده‌ شود.

وسايل‌ داخل ‌قفس‌:  وسايل‌ لازم‌ برای‌ قفس‌ شامل‌ ظروف‌ آب‌، غذا و سنگريزه‌ و کف‌ دريا می‌باشد. اسباب‌ بازی‌ نيز بويژه‌ برای‌ يک‌ پرنده‌ تنها لازم‌است ‌. کف‌ قفس‌ را می‌توان‌ ترجيحا با کاغذهای غير چاپی مثل کاغذهای خاص الگوی خياطی که کاهی و بدون مواد چاپی هستند فرش کنيد . آبخوری‌ لوله‌ای‌ ، برای‌ مرغ‌ عشق‌ مناسب‌ است ‌.

جلوی‌ ظروف‌ آب‌ و غذا بايد ميله‌ باشد تا پرنده‌ بتواند بر روی‌ آن‌ بنشيند ضمن‌ اينکه ‌ظروف‌ آب‌ و غذا نبايد زير ميله‌های‌ بالايی‌ قفس‌ باشند چرا که‌ با مدفوع‌ پرنده‌ آلوده‌ می‌شوند. آب‌ هميشه‌ تازه‌ و تميز بايد در اختيار پرنده‌ باشد. کف‌ قفس‌ بايد هر روز و کل‌ قفس‌ 3 - 4 روز يک‌ بار تميز شوند.

ميله‌ داخل ‌قفس‌:  ميله‌های‌ چوبی‌ نسبت‌ به‌ پلاستيکی‌ ارجح‌ هستند ضمن‌ اينکه‌ بهتراست‌ قطر ميله ‌ها متفاوت‌ باشد. به‌ طور کلی‌ قراردادن‌ شاخه‌ درخت‌ بويژه‌ به‌ جای‌ ميله ‌های‌ بالايی‌ قفس‌ مناسبتر است‌ چرا که‌ پرنده‌ می‌تواند از آن‌ بالا رفته ‌ضمنا ناخن‌هايش‌ نيز ساييده‌ می‌شود.

اسباب‌ بازی‌:  مرغ‌ عشق‌ آينه‌ را دوست‌ دارد. می‌توان‌ يک ‌آينه‌ کوچک‌ را داخل‌ قفس‌ قرار داد تا پرنده‌ خود را ببيند. اسباب‌ بازيهای‌ ديگر مورد علاقه‌ مرغ‌ عشق‌ شامل ‌نردبان ‌، تاب ‌، توپ‌ پينگ ‌پنگ‌ آويزان‌ و زنگ ‌می‌باشند.

نگهداری در پاسيو:  محيط پاسيو اگر هوای تازه و با تهويه مناسب داشته باشد محل بسيار خوبی است به شرط آن که:
_در معرض تابش مستقيم خورشيد نباشد.
_گياهان داخل آن سمی نباشند (می توانيد از گياهان و درختچه های مصنوعی استفاده کنيد).
_تهويه مناسب برای هوا داشته و زياد مرطوب ، گرم و سرد نباشد.


 چند نکته مهم

1- مرغ عشق هايی که تازه خريداری شده اند را تا اطمينان از سالم بودنشان در قرنطينه نگهداری کنيد.

2- به محض مشاهده علائم بيماری در هر کدام از مرغ عشق ها ، آن را از بقيه جدا کنيد و سپس به مداوايش بپردازيد.

3- سعی کنيد از ميله ها و ظروف غذاخوری پلاستيکی و بدون درز و شکاف و شکستگی استفاده کنيد.

4- از قفس مناسب جهت نگهداری مرغ عشق (75 ‚ 60 ‚ 100 سانتيمتر) استفاده کنيد قفسهای کوچک باعث بی تحرکی و در نتيجه چاقی مرغ عشق و همچنين شکستگی و بی نظمی پرها می شود.

5- ميله را در جهت مخالف يکديگر و در طول قفس قرار دهيد تا فاصله پرواز بيشتر باشه و امکان تحرک پرنده زيادتر گردد.

6 - ميله ها را در جای خود کاملاً محکم کنيد و حداقل دو هفته يکبار ميله ها و ظروف غذاخوری را از قفس بيرون آورده ضد عفونی کرده و در صورت شکستگی تعويض نماييد

7- حداقل روزی يک بار آب را تعويض و ظرف آن را تميز کنيد.

8- روزانه يکبار دانخوری را بيرون آورده و اضافات و پوسته ها را دور ريخته و دان جديد اضافه کنيد تا مرغ عشقها گرسنه نمانند.

9- هر ماه يکبار مرغ عشقها را (البته در صورتی که جوجه و يا تخم نداشته باشند) در يک قفس ديگر گذاشته و قفس را ابتدا با اسپری های حشره کش يا مواد ضد عفونی کننده ضد عفونی کنيد و پس از يک ساعت کاملاً با آب و مواد شوينده آنها را بشوييد و بگذاريد با نور خورشيد خشک شوند.

10-  هفته ای دو بار ظرف حمام برای مرغ عشقهای خود بگذاريد(البته در جای گرم و غير از زمان جفتگيری). 

 مرغ عشق

 امراض و بيماری های مرغ عشق

تمام بيماری های پرنده ها ناشی از باکتری و ميکروب نيست، هر چند اصلی ترين آنها به علت ويروسهای تا حدی خطرناک ، ايجاد می شود ولی اگر بخواهيم مهمترين عوامل ايجاد بيماری در پرنده ها را طبقه بندی کنيم ، شايد ويروس عامل دوم باشد ، اما اولين آن بهداشت و تغذيه نامناسب است .متاسفانه اکثر افراد تصور می کنند که دادن سبزيجات و ميوه به پرنده کافيست ولی عملا اين طور نمی باشد . می توان گفت لازم اما کافی نيست ، علاوه بر ارزن و سبزيجاتی مثل شويد و جعفری و هويج و انواع ميوه جات ، پرنده شما به مولتی ويتامين و کلسيم دارويی هم نيازمند است (دو بار در هفته، هر بار 12 قطره شربت مولتی ويتامين و 10 قطره شربت کلسيم در ظرف آب استاندارد) اگر اين نوع تغذيه رعايت شود ، بدن پرنده آنقدر قوی خواهد شد که بيماری ها سريع نتوانند بر او اثر کنند و حتی اگر به بيماری مبتلا گردد خيلی زود بهبود خواهد يافت. نکته ديگر رعايت بهداشت است ؛ برای اين منظور توصيه می شود هر هفته قفس را در يک محيط باز و بدون اينکه پرنده ها و لانه تخم خيس شود، با آب (بدون مواد شوينده) و با برسی مثل مسواک ، خوب بشوييد و بگذاريد کاملا خشک شود.
کف قفس را ترجيحا با کاغذهای غير چاپی مثل کاغذهای خاص الگوی خياطی که کاهی و بدون مواد چاپی هستند فرش کنيد. روزنامه های رنگی به دليل داشتن مواد چاپی در دراز مدت برای پرنده کنجکاو و علاقمند به جويدن ، می تواند سمی باشد حال اگر تمام اين موارد را رعايت کنيد و نگذاريد پرنده در معرض آفتاب مستقيم و طولانی، هوای سرد و باد قرار گيرد، و البته استرس هم به هيچ عنوان به او وارد نشود ، احتمال مريضی بسيار کم خواهد شد.


نفیس مهر بازدید : 952 12 سال پیش نظرات (0)

 

    عملیات ساختمانی لانه های طیور

                                                                

از نظر عملی نکاتی که باید در هنگام ساختمان مورد توجه قرار گیرد به قرار زیر می باشد :
الف) پی ساختمانبرای پایه ساختمان های دائمی باید اهمیت زیادی قائل شد . زیرا با توجه به این امر می توان رطوبت لانه را به حداقل رساند و از طرف دیگر ضد عفونی کردن در ساختمانهائی که پی آنها به خوبی بنا شده است آسان صورت می گیرد و در ضمن از نفوذ موش و حشرات موذی جلوگیری به عمل می آید . اغلب لانه های دائمی مرغداری در اروپا و آمریکا دارای پایه ساختمانی از نوع کانگریت یا سمنت می باشد .
هر چه عمق پی بیشتر باشد رطوبت کمتر می تواند در لانه نفوذ کند و از طرف دیگر ساختمان محکم تر و مطمئن تر می شود زیرا بهتر می تواند وزن دیوارها را تحمل کند و بدین ترتیب از به وجود آمدن ناهمواری و فروشکستگی در کف لانه و ترک خوردن و کج شدن دیوارها جلوگیری می کند .
در ایران معمولاً برای پایه ساختمان از شفته (مخلوط آهک و خاک و سنگ) استفاده می شود و در بعضی از مرغداری ها از سیمان هم استفاده می گردد . در اروپا معمولا از ترکیب ۱ قسمت سیمان ، ۲ قسمت ماسه شسته شده و ۴ قسمت سنگ ریزه استفاده می شود .
عمق این پایه در حدود ۱۵-۶۰ سانتیمتر و عرض آن حداقل دو برابر عرض دیواری که در روی آن قرار می گیرد می باشد .
مثلاً اگر عرض یک دیواره آجر و نیم است پایه باید ۳ آجر عرض داشته باشد . پایه باید حداقل ۳۰ سانتی متر از سطح خاک بالا تر باشد تا رطوبت به آسانی در لانه نفوذ ننماید .
ب ) کف ساختمانکف لانه باید حداقل ۲۵-۳۰ سانتی متر از کف زمین مجاور بلند تر باشد تا از خشک بودن لانه اطمینان حاصل شود برای جلوگیری از نفوذ رطوبت زمین به داخل لانه و همچنین عایق بودن کف به خصوص در نقاطی که زمین مانند شمال ایران طبیعتاً مرطوب است از یک لانه قیر اندود و یا کاغذهای مخصوص زیر کف باید استفاده نمود .
کف لانه ها را امروزه بهر دو گونه می سازند : کف های معمولی و کف های توری . در طریقه استفاده از کف های توری که به طور وسیعی در اسرائیل و آمریکا متداول است ولی هنوز در ایران مورد استفاده و توجه قرار نگرفته است کف اصلی لانه از زمین معمولی ساخته شده است و در آن هیچگونه مصالح ساختمانی بکار نمی رود به فاصله یک متر از کف اصلی لانه کف دیگری از تور سیمی یا از نرده های چوبی نصب می گردد مرغها را در روی کف اخیر پرورش می دهند. در نتیجه مدفوع و فضولات مرغها از بین توری ها می گذرد و به کف زمین اصلی می افتد بدین ترتیب طیور هیچگونه رابطه و تماس با مدفوع ندارد . و از طرف دیگر مانند کف های معمولی تولید گرد و خاک نمی کند . اینگونه کف ها بسیار بهداشتی و خوب است ولی گران تمام می شود .
کف های ساده معمولیدر اینگونه ساختمانها مرغها را در روی زمین نگاهداری می کند (Deep litter) کف ممکن است دارای انواع مختلف باشد :
۱) کف بدون مصالح ساختمانیدر این لانه ها از زمین معمولی به عنوان کف استفاده می کنند بدون اینکه هیچگونه مصالح ساختمانی بکار رفته باشد . اگر زمینی که لانه در آن ساخته شده است کاملا خشک باشد و پی ساختمان نیز به حد کافی مناسب باشد می توان از این کف ها استفاده نمود این کف ها اولاً گرم است ثانیاً منابع طبیعی خوبی برای رشد بعضی میکروارگانیسم های مؤثر در تجزیه فضله و ایجاد ویتامین B۱۲می باشند .
۲)از همه مهمتر اینگونه کف ها بسیار ارزان تمام می شود ولی اگر رطوبت زیاد است می توان مقداری شفته در کف ریخت .
عیب اساسی این کفها اشکال ضد عفونی کردن می باشد . از این رو اینگونه کفها امروزه در ساختمانهای دائمی کمتر مورد توجه است و فقط در لانه های موقتی توصیه می شود .
۳) کف با مصالح ساختمانیاین کف ها بسته به مصالح به کار رفته در یکی از تیپ های زیر طبقه بندی می شوند .
الف) کف چوبیساختمان اینگونه کفها بخصوص در بعضی نواحی که چوب ارزان است توصیه می شود به خصوص وقتی که زمین ناهموار می باشد .
حداقل ضخامت چوب هائی که برای کف بکار می رود باید در حدود ۳-۵ سانتیمتر باشد اگر کف جداره و در بین جدار یک ماده عایق قرار گیرد ، نتیجه حاصل بهتر است ، از کف های چوبی به خصوص در نقاط شمالی ایران می توان استفاده نمود در این مورد باید در زیر کف چوبی پایه قرار دارد .
این پابه باید حداقل ۵۰ سانت در خاک فرو روند سپس روی آنها الوارها را قرار داد . این الوارها باید در روی پایه ها قرار گیرد و حداقل ۳۰ سانت از سطح زمین بالا باشند و سپس کف اصلی را در روی آنها قرار داد .معمولا چوب های کف با پیچ به الوار زیر ثابت می شود .
بهر حال استفاده از کف های چوبی در نقاطی که چوب فراوان و ارزان است خوب می باشد ولی از نظر بهداشتی باید کاملاً مواظب آن بود در غیر این صورت ممکن است به زودی مورد هجوم حشرات قرار گیرد و آشیانه آنها شود و همچنین اگر جنس چوب خوب نباشد ممکن است بر اثر رطوبت به زودی از بین برود . حسن آن اینست که به آسانی و سهولت مرغدار می تواند قسمت های خسارت دیده آن را بردارد و تعمیر نماید بدون اینکه احتیاج به متخصص باشد .
ب) کف های سیمانیبسیار بهداشتی و مطمئن است شستشوی کف به آسانی انجام می گیرد اگر شیب لانه مناسب باشد رطوبت نیز کمتر در لانه نفوذ می کند .
معمولا در انگلستان برای ساختن کف های سیمانی از ترکیب زیر استفاده می شود ۱ قسمت سیمان ۵/۳ قسمت ماسه نرم یا شن و ۷ قسمت سنگ ریزهو روی آن در حدود ۸-۱۰ سانتی متر سیمانکاری می کنند . کف های سیمانی بایستی از زمین کمی بلند تر باشد .
ج) کف های آجریاینگونه کف ها بخصوص در اطراف تهران زیاد دیده می شود چنانچه بین آجرها با سیمان به خوبی بند کشی شود از نظر بهداشتی بدون نقص است.
زیرا این کف ها را باید از یک ماده عایق پوشاند اغلب برای این منظور از اوراق کاغذ قیر اندود و یا گونی های آغشته به قیر استفاده می شود . بدین ترتیب لانه گرم تر می شود و نفوذ رطوبت از زمین به داخل لانه کمتر امکان پذیر است .
دیوارهاارتفاع دیوارها بسته به تیپ و نوع ساختمان فرق می کند . معمولاً ارتفاع ساختمانهای انفرادی و ساده کمتر و ارتفاع ساختمانهای چند ردیفی و آنهائی که دارای سقف دو گانه هستند بلند تر است . اغلب دیوارهای سمت جنوبی بلند تر از دیوارهای قسمت شمالی است معمولا در ساختمانهای ساده ارتفاع دیوارها در جلو ۵/۲-۳ متر و در عقب ۲-۵/۲ متر کافی است . در ساختمانهای ردیفی و بزرگ ارتفاع دیوار ممکن است در جلو و عقب به یک اندازه و در حدود ۳-۵/۳ متر باشد .
در داخل نیز یک عده دیوارهای مجزا کننده قرار می گیرد که اغلب از تور سیمی است و فقط نیم متر آن از آجر یا مصالح ساختمانی دیگر است . معمولا برای هر ۶-۹ متر طول یک دیواره مجزا کننده در نظر می گیرند بدین ترتیب هر لانه را به چند مرغدان تقسیم می کنند.
برای صرفه جویی این دیوارهای توری را تا سقف ادامه نمی دهند بلکه به ارتفاع ۵/۱-۲ متر در نظر می گیرند به طوری که پرنده نتوانند از روی آنها بپرند . ارتفاع دیواره هر چه بیشتر باشد از نظر تهویه بهتر است ولی گرم کردن آن در زمستان مشکل تر می باشد ساختمان دیوارها ممکن است بسته به موقعیت و سلیقه از مواد مختلف تشکیل شود .
دیوارهای آجری و بلوکه های سیمانی از نظر عایق بودن در برابر حرارت و استحکام مناسب هستند اگر ارتفاع کم و سقف ساده است می توان عرض دیواره را ۵/۱ آجری گرفت ولی اگر ارتفاع زیاد و سقف سنگین است حتما عرض دیوار را بایستی ۲ آجری و حتی بیشتر در نظر گرفت .
در بعضی نقاط می توان از سنگ حتی از گل و خشت هم استفاده نمود در این صورت باید دیواره از داخل تا سقف با سیمان پوشیده شود تا ضد عفونی کردن و شستشوی آن آسان باشد .
از دیوارهای فلزی به خصوص برای لانه نیمچه ها و جوجه کبابی ها به طور وسیعی در دنیا استفاده می شود ولی استفاده کردن از آنها در ایران مشکل است زیرا زمستانها سرد و تابستانها دیوارهای فلزی را جدا کنند و برای گرم کردن لانه در زمستان نیز از مواد عایق حرارت در قسمت داخل دیواره استفاده می شود . در بعضی نقاط مثل شمال ایران می توان از دیوارهای چوبی استفاده کرد .
در این صورت چوبهای مورد استفاده باید از خارج رنگ و از داخل با نفت سیاه یا قطران یا ماده ای ایزولان آغشته شود . دیوارها به طور کلی از داخل باید دارای آستر باشد معمولا می توان ابتداء دیوار را کاه گل نمود و سپس روی آن را با گچ و حتی دوغ آب آهک سفید کرد .
این عمل لانه را روشن تر نشان می دهد و سبب گرم شدن بیشتر و مسدود شدن سوراخ ها و خلل و فرج دیواره و جلوگیری از نفوذ و اشاعه حشرات موذی و سهولت عمل ضد عفونی کردن می گردد .
سقف
سقف ممکن است سادهشیب دارزاویه دار مساوی و زاویه دار غیر مساوی باشد .
سقف های ساده از نظر ساختمان ارزان تر تمام می شود ولی تهویه آن به خوبی انجام نمی گیرد . برای اینکه تهویه به خوبی انجام شود ارتفاع این سقف ها باید زیاد باشد . این تیپ سقف ها برای لانه های کوچک به خصوص برای نگاهداری جوجه های کوچک و همچنین انبار و غیره مناسب است .
معمولا دیواره عقبی آن بلند تر از دیواره جلویی است . ارتفاع دیوارها باید طوری باشد که بتوان در داخل لانه به آسانی کارکرد این سقف ها ممکن است به صورت مستقیم یا شیب دار باشد . در این صورت شیب از جنوب به شمال است .
ـ سقف های زاویه دار (Gabletype)
برای لانه های بزرگ که تعداد نسبتا زیادی مرغ در آنها نگاهداری می شود این نوع سقف ها مناسب است زیرا تهویه در این لانه به خوبی انجام می گردد و کارکردن در آن آسان است .معمولاً امروزه در لانه های مدرن سقف از دو قسمت تشکیل می شود یک سقف خارجی و یک سقف داخلی .
سقف داخلی از مواد ایزولان تشکیل می شود و لانه را از نظر عایق سازی و جلوگیری از سرد شدن لانه در زمستان و گرم شدن لانه در تابستان محفوظ نگاه می دارد . سقف های زاویه دار ممکن است قرینه و یا نا قرینه باشند .
ـ سقف های زاویه دار بی قرینه (Semi monitor type)‌
در این سقف ها فاصله خط الراس از دیواره به یک نسبت نیست . دیواره عقب معمولا کوتاه تر از دیواره جلو ساخته می شود .این تیپ از سقف ها به خصوص برای ساختمانهایی که عرض آنها کم و باریک می باشند بسیار خوب است در برخی از سقف های زاویه دار پنجره های تهویه ای سرتاسری قرار می گیرد .
لانه های دو سقفی اگر چه کمی گران تمام می شود ولی از نظر بهداشتی از نظر تهویه و حرارت لانه بسیار مناسب است . زیرا در تابستان هوای بین دو سقف محیط عایقی را بین هوای گرم خارج و داخل لانه ایجاد می کند . در حالیکه در زمستان هوای سرد که توسط پنجره های سقفی وارد محوطه بین دو سقف می شود قدری گرم می شود و سپس وارد لانه می گردد .
در این صورت اشکالی از نظر هوای سرد بیرون پیش نخواهد آمد .
مصالحی که برای ساختمان سقف به کار می رود باید خشک و سبک و ارزان باشد . انواع مصالحی که برای سقف به کار می رود عبارتست از :
۱) سقف فلزیمعمولا در ایران از آهن سفید استفاده می شود . این سقف ها اگر به خوبی کار گذاشته شود رطوبت ناپذیر است ولی گاهی ممکن است زنگ بزند از این رو به خصوص در نقاط مرطوب مانند شمال بهتر است هر چند سال یکبار آن را رنگ زد ، این سقف ها در تابستان گرم می شود مگر اینکه در زیر آن سقف عایق دیگری قرار دهند از این رو در نقاط گرمسیر مانند ایران توصیه نمی شود .
۲) سقف های چوبیدر نقاطی مانند شمال ایران که چوب ارزان و تهیه آن آسان است می توان از اینگونه سقف ها استفاده کرد . برای اینکار از الوارهای نازک چوب استفاده می شود و آنها را طوری در کنار هم قرار می دهند که فاقد درز باشد و از نفوذ رطوبت در لانه جلوگیری به عمل آورد . جنس چوب باید محکم ،سبک ، سفید و روشن باشد و به خوبی در روی دیوارها ثابت گردد تا بر اثر باد و طوفان شدید از جای کنده نشود .
اغلب سقف های چوبی دارای دیوارهای چوبی نیز هستند از نظر جلوگیری از گرما به خصوص در نقاطی که دارای تابستانهای سوزان و طولانی هستند این گونه سقف ها بسیار خوب می باشند ولی دوام آنها کم است در ضمن خطر آتش سوزی و حمله حشرات موذی زیاد است . در نواحی مرطوب و سرد سیر نیز ممکن است به زودی بپوسد و از بین برود .
۳) سقف های تیر آهنی و بتونیبهترین نوع سقف مرغدانی بشمار می روند . از این گونه سقف ها اغلب در لانه های ردیفی و چند طبقه ای استفاده می شود . در تهران اغلب سقف ها تیر آهنی است که در بین آنها از آجر استفاده شده است .
این گونه سقف ها در زمستان گرم می باشد و چنانچه تهویه به خوبی انجام گیرد در تابستان لانه را می توان به آسانی خنک نمود . دوام اینگونه سقف ها نیز بسیار زیاد است .در نواحی سرد سیر در زمستان احتیاج به برف روبی است و این امر مستلزم کارگر و صرف وقت بیشتری است اخیرا در تهران از اوراق پنبه نسوز یا ایرانیت برای سقف مرغداری استفاده می شود حسن اینگونه سقف ها در اینست که به آسانی و سادگی می توان آنها را جمع کرد .
معمولا این سقف ها به وسیله پیچ و مهره استوار و محکم می شوند ولی باید توجه داشت که سوراخ یا درز در سقف ایجاد نشود برای اینکار بهتر است در زیر هر پیچ یک واشر کار گذاشته شود .
سقف های آجری یا طاقی نیز کم و بیش در اطراف کشور مرسوم شده است . اینگونه سقف ها خیلی ارزان تمام می شود (مانند سقف مساجد یا کاروانسراهای قدیمی) ولی عرض لانه را نمی توان زیاد گرفت و از طرف دیگر برای تحمل فشار سقف باید دیوارها را کلفت تر از حد معمول گرفت و ارتفاع دیوارها نیز باید زیاد باشد . از این رو برای لانه های بزرگ چنین سقف هائی توصیه نمی شود به طور کلی در انواع سقف ها اصول زیر را باید در نظر داشت :
اولاً سقف باید طوری باشد که رطوبت باران نتواند در لانه نفوذ کند برای این منظور در جلو و عقب ساختمان بطور متوسط در حدود یک متر باید سقف به صورت سایه بان از دیوارها تجاوز نماید و این امر در بعضی نواحی مانند شمال ایران که باران فراوان است ضروری است در نواحی گرمسیر نیز می توان از این سایه بان برای جلوگیری از نفوذ آفتاب تابستانی به داخل لانه استفاده نمود .
شیب سقف نیز باید به طور ملایم از جلو به عقب باشد ، بدین ترتیب ریختن قطرات باران به داخل لانه و مرطوب شدن جلوی لانه جلوگیری به عمل خواهد آمد . اگر سقف از داخل نیز با یک ماده عایق و ایزولان پوشیده شود اثر بهتری دارد زیرا در این حال لانه در زمستانها گرم و در تابستانها خنک خواهد ماند . در هلند معمولا برای این منظور از سقف های نی ای و یا بوریائی استفاده می کنند که بسیار ارزان و کم قیمت است .
درها و پنجره ها
درها بایستی طوری ساخته شده باشد که به سادگی باز شود و در موقع کارکردن تولید اشکال ننماید . در ممکن است معمولی یا کشوئی باشد . در لانه های کوچک می توان از درهای کشوئی استفاده کرد ولی در لانه های بزرگ بهتر است از درهای معمولی که در جهت عمودی می چرخند استفاده نمود . ارتفاع درها معمولا ۵/۱-۲ متر کافی است و بهتر است در این درها فنر قرار دهند تا به خودی خود بسته شود .
درهای دو لتی برای لانه های بزرگ توصیه می شود و در لانه های کوچک می توان از درهای ساده و یک لتی استفاده نمود درهای داخلی را باید به طور ساده ساخت و ارتفاع آنها نیز باید به اندازه ای باشد که کارگر به آسانی بتواند از آنها بگذرد . برای ساختن در می توان از چوب ، حلبی و حتی آهن استفاده کرد عرض درها نیز باید به اندازه ای باشد که کارگر با وسائل به آسانی بتوان از میان آن بگذرد معمولا عرض یکمتر برای این منظور کافی است در لانه های بزرگ برای ورود تراکتور باید درها را بزرکتر گرفت .
پنجره هاپنجره ها باید طوری ساخته شود که نور کافی حتی در روزهای تاریک ابری نیز وارد لانه شود .
ارتفاع پنجره نیز مهم است هر چه ارتفاع پنجره ها بیشتر و به کف لانه نزدیکتر باشد اشعه آفتاب بهتر در کف لانه پخش می شود .
در نقاط گرمسیر باید پنجره ها به سقف نزدیکتر باشد و به وسیله سایه بان هائی مانع از ورود آفتاب گرم تابستانی به داخل لانه شد و در نقاط سردسیر بر عکس هر چه پنجره ها به کف نزدیکتر باشد بهتر است زیرا مقدار بیشتری اشعه آفتاب به خصوص در زمستان وارد لانه می شود نقاط سردسیر اگر تعداد پنجره ها زیاد باشد سبب سرد شدن لانه می شود .
معمولا برای هر ۱۵-۱۸ متر مربع فضای کف یک متر مربع پنجره کافی است . در جاهائی که تمام پنجره ها فقط در یک سطح لانه قرار بگیرد باید کمی بیشتر از میزان ذکر شده در نظر گرفت .
در نقاط گرمسیر برای جلوگیری از گرم شدن زیاد از حد لانه به وسیله تابش اشعه آفتاب بهتر است در بالای پنجره سایبان تهیه دید این سایبان ها باید در جهت جنوبی و شرقی به کار رود .
در بعضی نقاط در تابستانها برای خنک کردن لانه معمولا شیشه های زیر سایه بان را بر می دارند و شیشه ای پائین را به وسیله رنگ سفید تار می کنند و بدین وسیله تا اندازه ای مانع از ورود آفتاب به داخل لانه می شوند .
بهترین تیپ پنجره آنهائی است که در جهت بالا و پایین باز و بسته می شوند . اینگونه پنجره ها اغلب مانع از کوران می شوند پنجره هائی که در حول محور عمودی باز می شوند دارای این مزیت هستند که می توان آنها را به وسیله یک اهرم با هم بست یا باز کرد .
به طور کلی از پنجره ها برای تهیه نور کافی و تهویه می توان استفاده کرد . در لانه ای که دارای پنجره کافی و هوای روشن است کمتر بیماری دیده می شود تولید نیز به همان نسبت در میزان رضایت بخش تر است .
معمولا سه نوع پنجره در جایگاه طیور در نظر می گیرند .
۱) پنجره های جلوئیاین پنجره ها اغلب در جهت جنوبی یا شرقی لانه قرار می گیرند و پنجره اصلی به شمار می رود .
این پنجره ها اغلب برای نور کافی مورد استفاده قرار می گیرد . از این رو هر چه بزرگتر باشد بهتر است در لانه های مدرن امروزه از کف تا زیر سقف کشیده می شود . بدین ترتیب اولا نور را به خوبی در سرتاسر لانه پخش می کند و اشعه آفتاب به خوبی می تواند به کف لانه به طور مایل بتابد .
در ضمن هوای کثیف و گرم را که در قسمت بالائی و در نزدیک سقف جمع شده اند از لانه بیرون می برد .
حداقل برای هر ۱۵-۱۸ متر مربع باید یک متر مربع پنجره در نظر گرفت ولی همان طور که گفته شد امروزه حداقل ۲/۱ دیواره جنوبی یا شرقی را به پنجره اختصاص می دهند . البته این امر بستگی به آب و هوا فرق می کند در نقاط سردسیر باید پنجره ها را کمتر کرد در نقاط گرمسیر پنجره های اصلی را طوری باید ساخت که در تابستان بتوان به سهولت آنها را از دیواره جدا کرد یا حداقل شیشه های آن را برداشت به این منظور اغلب از پنجره های سرتاسر چوبی که دارایشیشه های کشوئی هستند استفاده می شود . این دسته از پنجره ها را می توان بسته به موقعیت محل از چوب یا فلز ساخت .
نکته ای که باید مورد توجه قرار گیرد اینست که وقتی که نور از شیشه عبور می کند اشعه ماوراء بنفش آن توسط شیشه گرفته می شود از این رو از نظر خواص شیمیایی نور خاصیت خود را از دست می دهد .(زیرا می دانیم تنها قسمتی از اشعه آفتاب که تولید ویتامین D در بدن می کند قسمت ماوراء بنفش نور است ) از این رو اخیراً بعضی کشورها بجای شیشه برای پنجره ها از اوراق ضخیم نایلن یا طلق استفاده می شود . این امر علاوه بر این که ارزان تمام می شود از نظر اینکه نایلن یا طلق اشعه ماوراء بنفش نور را نیز جذب نمی کند بهداشتی تر است ولی در زمستانها لانه را سرد می کند و گرم کردن لانه دچار اشکال می شود از این سیستم فقط در نقاط گرمسیر که دارای زمستانهای ملایم است توصیه می شود .
۲) پنجره های عقبیاین پنجره های اغلب در جهت شمالی یا غربی لانه قرار می گیرند و بیشتر از جهت تهویه لانه بکار می روند . در ضمن تا اندازه ای به روشنائی لانه کمک می کند . در هنگام تابستان نیز با تولید جریان هوا به خنک کردن لانه در روزهای گرم کمک می کند .
این پنجره ها را اغلب برای جلوگیری از کوران نزدیک به کف یا سقف لانه قرار می دهند تا بر اثر باز کردن پنجره های جنوبی یا شرقی تولید کوران شدید و عوارض ناشی از آن ننماید .
اندازه این پنجره ها اغلب کوچک است و به طور ساده ، کشوئی با شیشه یا حتی بدون شیشه ساخته می شود .
در تابستانها معمولاً شیشه های آن را بر می دارند . این پنجره ها اگر در زیر سقف قرار گیرد بهتر است زیرا هوای گرم و کثیف لانه را خارج می کند بدون اینکه لانه سرد نماید .
این پنجره ها یا به عبارت دیگر دریچه ها ممکن است به فاصله یک متر از هم و در سرتاسر لانه قرار گیرند .
اندازه این پنجره ها بسته به ارتفاع دیواره و همچنین اندازه سالن فرق می کند ولی اغلب نیم متر ارتفاع و یک متر طول برای هر کدام در نظر می گیرند .
در بعضی مزارع این پنجره ها فقط از تخته های ساده تشکیل می شود که در هنگام احتیاج آنها را باز می کنند .
۳)پنجره های سقفیمعمولاً در لانه های بزرگ که دارای سقف های زاویه دار هستند گاهی در بن زاویه دو سقف پنجره های تهویه ای قرار می دهند .
اغلب در ساختمانهای چند ردیفی و بزرگ که تعداد زیادی پرنده در آنها نگاهداری می شوند به خصوص در نقاط گرمسیر از اینگونه پنجره ها به کار می رود .
باز کردن این پنجره ها در بین دو سقف به تهویه و خشک شدن لانه در تابستان کمک بسزائی می کند .
این گونه پنجره ها در نقاطی مانند ایران که هوای تابستانی بسیار گرم است و از طرفی استفاده از مواد عایق همچنین وسائل تهویه ای الکتریکی در لانه مرغها گران تمام می شود بسیار خوب است اخیرا در اطراف تهران در لانه هائی که سقف آنها طاقی است (مانند مساجد ی و کاروانسراهای قدیمی) از اینگونه پنجره ها در راس سقف تعبیه می شود .
امروزه معمولا برای لانه های بزرگ از ساختمانهای سوله استفاده می شود که دارای طول و عرض مختلف اند . تعدادی کارخانه در ایران این سالن ها را بسته به سفارش مشتری ساخته و در محل مورد نظر نصب می کنند . ساختمانهای سوله امروزه در مرغداری های جدید بسیار متداول است


اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 330
  • کل نظرات : 1673
  • افراد آنلاین : 23
  • تعداد اعضا : 4974
  • آی پی امروز : 171
  • آی پی دیروز : 21
  • بازدید امروز : 906
  • باردید دیروز : 35
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 3
  • بازدید هفته : 2,504
  • بازدید ماه : 4,261
  • بازدید سال : 39,938
  • بازدید کلی : 2,369,686